Από νεαρή ηλικία αρχίζουν να της εμπιστεύονται τα κομμάτια τους οι μεγαλύτεροι δημιουργοί του τόπου μας, όπως οι Θεοδωράκης, Κατσαρός και Ξαρχάκος, ενώ το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει αρκετή μελοποιημένη ποίηση από Ρίτσο, Λάδη, Πρεβελάκη και Βάρναλη.
Η ατάκα στον Μίκη Θεοδωράκη και τα παιδικά χρόνια
Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στον Ταύρο. Τα καλοκαίρια, όμως, τα περνούσαμε με την αδερφή μου (σ.σ. Μαρία Δημητριάδη) στη γιαγιά μας, στην Κόρινθο. Ήμουν έξι χρόνων και η Μαρία εννιά όταν, βολτάροντας ένα καλοκαιρινό βράδυ, είδαμε να σταματάει ο Μίκης με την περίφημη Citroen του για να πάρει τσιγάρα. Πήγαμε χέρι-χέρι και του είπαμε: «Γεια σας, κύριε Θεοδωράκη. Εμείς, όταν μεγαλώσουμε θα γίνουμε τραγουδίστριές σας.» Δεν το ξέχασε ποτέ αυτό ο Μίκης είχε πει η Αφροδίτη Μάνου.
Όταν τελείωσε το σχολείο, ξεκίνησε να τραγουδάει στις μπουάτ της Πλάκας με τη Χαρούλα Αλεξίου και τον Μανώλη Μητσιά και ύστερα από ενάμιση χρόνο, το 1973, τη φώναξε ο Θεοδωράκης για να τον ακολουθήσει σε μια εξαντλητική περιοδεία σε όλο τον κόσμο.
Η μουσική μπήκε από μωρό στη ζωή μου
Τραγουδούσαν πολύ οι δικοί μου και από τα δύο σόγια, είχε πει η Αφροδίτη Μάνου. Όλοι ερασιτεχνικά, αλλά ήταν εκπληκτικοί. Κάθε χρόνο, τη Μεγάλη Εβδομάδα και ολόκληρο τον Δεκαπενταύγουστο είχαμε στο σπίτι κανονική, κουρδισμένη, τετράχρονη χορωδία. Αν και δεν έπαιζε κανείς κάποιο όργανο, υπήρχε ένα πιάνο στο σπίτι που πλέον βρίσκεται στο δικό μου, πάντα όμως ξεκούρδιστο και ανεπαρκές.
Στο τραγούδι ξεκίνησε πρώτα η αδερφή μου, κάτι που έκανε πιο εύκολα τα πράγματα για μένα, καθώς υπήρχαν ήδη οι γνωριμίες και η μια έφερε την άλλη. Η πρώτη μου δουλειά ήταν το ’71, με τον δίσκο «Εκείνο το καλοκαίρι» από την ομώνυμη ταινία, με τραγούδια του Γιάννη Σπανού.
Γνωριστήκαμε ( με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη) όταν ήμουν δεκαπέντε χρόνων. Ήταν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και είχαμε επαφή με τους γονείς του Μίκη. Παίρναμε τις ταινίες που έστελνε ο Μίκης από τη Ζάτουνα της Άρκαδίας, ακούγαμε τα καινούργια του τραγούδια και η αδερφή μου τις φυγάδευε στο εξωτερικό. Κρατούσαμε κι εμείς αντίγραφα, μαθαίναμε τα κομμάτια και τα δίναμε στον Λουκιανό. Μαζευόμασταν στο σπίτι ενός θείου του, στο Ψυχικό όπου είχε μεγάλο σαλόνι και έρχονταν διάφοροι φίλοι, τόσο από τον πανεπιστημιακό χώρο όσο και από τον καλλιτεχνικό, όπως ο Μάνος Ελευθερίου. Ο Λουκιανός καθόταν στο πιάνο και όλοι μαζί τραγουδούσαμε για ώρες τα νέα κομμάτια του Μίκη. Όταν τύχαινε να γυρίσει ο θείος του αργά το βράδυ έλεγε με νόημα «Δεν φαντάζομαι να παίζετε Θεοδωράκη και να έρθουν να μας μαζέψουν». Απαντούσαμε ότι παίζαμε Βαμβακάρη και τότε εκείνος συνέχιζε λέγοντας με νόημα «Τι καταπληκτικός συνθέτης αυτός ο Βαμβακάρης!».
«Δεν είμαι πολύ δραστήρια, είμαι λίγο πιο ακριβοθώρητη και παράξενος άνθρωπος. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αρρώστησα με το θυρεοειδή μου και παραμορφώθηκα, αυτό μου στοίχισε πολύ. Ο θυροειδής με έβγαλε από τη δουλειά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να βρω ποια είμαι. Όταν μίλησα για το θυροειδή στην εκπομπή της Μπήλιως Τσουκαλά μου είπε ότι δεν πρέπει να μιλάμε στην τηλεόραση για ασθένειες», είπε χαρακτηριστικά η Αφροδίτη Μάνου το 2018.
Είμαι στρυφνός άνθρωπος και αγαπάω αυτούς που με αγαπούν
Η Αφροδίτη Μάνου μίλησε και για τις επιλογές της και τους ανθρώπους που συναναστρέφεται έχοντας πει: “Δεν αγαπάω πολλά πράγματα, είναι στρυφνός άνθρωπος, αγαπώ αυτούς που με αγαπάνε. Αγαπώ πολύ τα μηχανήματά μου και την τεχνολογία, είμαι γκατζετάκιας. Για να γίνει κάποιος φίλος μου πρέπει να μου μαθαίνει πράγματα. Αναγκάστηκα να κάνω παρέα με νεότερους ανθρώπους και με γκέι γιατί οι ζευγαρωμένοι φίλοι μου έχουν παιδιά και εγγόνια. Έχω μετανιώσει για πολλά πράγματα, αλλά για τις κυρίως επιλογές μου όχι”.
Την Πατρίδα μας, βαφτίζει «Γαλάζιες Πατρίδες» ο Ερντογάν
Η ερμηνεύτρια και συνθέτης Αφροδίτη Μάνου, ήταν καλεσμένη στον 98.4 παίρνοντας θέση για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί.
Η Αφροδίτη Μάνου, σημείωσε στις 21.7.2020 ότι στα παιχνίδια που παίζονται ερήμην του λαού , αλλά αφορούν την υπόσταση του και ότι εδαφικά προσδιορίζει το Αιγαίο και οι θάλασσες μας, οι απλοί Έλληνες, δεν πρέπει να σιωπήσουν ούτε να διχαστούν ανάλογα με τις κομματικές τους προτιμήσεις, αλλά να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα ότι τίποτα δεν μπορεί να συντελεστεί ερήμην τους.
Η ίδια όπως είπε θα μιλήσει σε αυτή την κινητοποίηση , ως απλή Ελληνίδα , καλώντας όσους βρεθούν στο σημείο να τηρήσουν όλα τα μέτρα και τις αποστάσεις ελέω κορωνοιού, ενώ όσοι δεν το μπορούν να βρουν όποιο τρόπο κρίνουν πρόσφορο να εκδηλώσουν την αντίθεση τους στην μετατροπή σε τζαμί της Αγίας Σοφίας.
Ο Ερντογάν, κατέληξε, όταν μιλάει για «γαλάζιες πατρίδες» , μιλάει για την πατρίδα μας ουσιαστικά και κυρίως έχει κατανοήσει πόσο σημαντικό είναι να πλήξει το αίσθημα των Ελλήνων, με ότι περικλείει συμβολικά ο ευρύτερος χώρος της Πόλης και των Μικρασιατικών παραλιών , όπου και η «μήτρα» του πολιτισμού μας, τονίζοντας ότι αυτό είναι κάτι που ως απόγονος προσφυγικής οικογένειας αντιλαμβάνεται ότι καμία ανάλυση δεν το περικλείει.
