«Δεν πιστεύω ότι η τέχνη κινείται στον χώρο της επικαιρότητας. Η τέχνη οφείλει να είναι σύγχρονη. Θέατρο είναι να κάνεις καλλιτεχνικό έργο τον παρόντα χρόνο» αναφέρει ο Γιώργος Κιμούλης ο οποίος φέτος θα έχει ...
διπλή παρουσία στη σκηνή του θεάτρου «Δημήτρης Χορν», καθώς ανεβάζει διαδοχικά δύο κλασικά αριστουργήματα του Ιψεν και του Πίντερ: το «Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν» και τον «Επιστάτη».
διπλή παρουσία στη σκηνή του θεάτρου «Δημήτρης Χορν», καθώς ανεβάζει διαδοχικά δύο κλασικά αριστουργήματα του Ιψεν και του Πίντερ: το «Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν» και τον «Επιστάτη».
«Και τα δύο έργα σχολιάζουν τον απομονωτισμό του ανθρώπου, μια κατάσταση που βιώνουμε εδώ και πολλές δεκαετίες. Έχουμε περάσει από 40 κύματα προκειμένου να οργανώσουμε τον κοινωνικό μας χώρο με τέτοιο τρόπο ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά τελικά αναπτύσσουμε μια αυτιστική συμπεριφορά» εξηγεί ο πρωταγωνιστής τους, ξετυλίγοντας το νήμα της ιστορίας του μεγαλοτραπεζίτη Μπόρκμαν, παράσταση που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Κιμούλης μίλησε για την δική του μοναχική πορεία και για την επιθυμία του ν' αποκτήσει ξανά μια συγγένεια προς το συλλογικό, γιατί -όπως είπε- η τέχνη του θεάτρου είναι πληθυντικού αριθμού. «Η ανάγκη μου αυτή, με ώθησε να επιστρέψω στους ανθρώπους του παρελθόντος, στους ανθρώπους που μου έδωσαν τα πρώτα στηρίγματα, τις πρώτες καλλιτεχνικές θεατρικές ανάσες, τους ανθρώπους που μου καθόρισαν την προσωπική μου νομοθεσία και τον προσωπικό μου πολιτισμό στα πρώτα μου βήματα. Ένας από αυτούς ήταν και ο Σταμάτης Φασουλής. Δεν σημαίνει πως ο Σταμάτης ευθύνεται γι' αυτό που είμαι τώρα, αλλά είναι εκείνος που μου άρθρωσε αυτό που είμαι τώρα», κατέληξε
πηγη
πηγη
