.jpg)
Eκανε cameo εμφανίσεις σε κάθε του ταινία
Ο όρος, για όσους δεν είστε εξοικειωμένοι με αυτόν, είναι η εμφάνιση που κάνει ο σκηνοθέτης της ταινίας «κρυφά», σε έναν ρόλο δηλαδή χωρίς... σημασία, σαν ένας από τους κομπάρσους. Θα δείτε για παράδειγμα τον Χίτσκοκ για λίγα δευτερόλεπτα να διαβάζει εφημερίδα στο μετρό ή να περπατά στο βάθος του δρόμου όπου διαδραματίζεται η υπόθεση.
Φημιζόταν για το σιδερένιο ντεκουπάζ του
Εξηγούμαστε για όσους και πάλι δεν είναι εξοικειωμένοι με τον όρο: Ντεκουπάζ είναι το «σπάσιμο» των σκηνών σε πλάνα, δουλειά που κάνει ο σκηνοθέτης πριν το γύρισμα, ώστε να είναι καλύτερα οργανωμένος. Ο Χίτσκοκ ήταν τόσο αυστηρός σε αυτή τη διαδικασία, και έσπαγε τις σκηνές του με τόση μαεστρία, ώστε κάθε πλάνο και κάθε σκηνή να είναι απαραίτητη στο τελικό αποτέλεσμα. Έτσι, οι παντοδύναμοι παραγωγοί του Χόλιγουντ, που συνήθιζαν να «πετσοκόβουν» τις ταινίες κατά το δοκούν στο στάδιο του μοντάζ, όπως δηλαδή πίστευαν αυτοί ότι θα είναι πιο εμπορικές, στην περίπτωση του Χίτσκοκ έβρισκαν τον μάστορά τους.
Ήταν από τους πρώτους σκηνοθέτες που πειραματίστηκε με ταινία-μονοπλάνο
Η περίφημη «Θηλιά» του ήταν μία από τις πρώτες ταινίες, που ήταν ολόκληρες… ένα και μόνο πλάνο. Για την ακρίβεια, πάντως, αυτό εξ ορισμού ήταν αδύνατο, καθώς η κάμερα χωρούσε φιλμ ικανό να «γράψει» περίπου δέκα λεπτά ταινίας. Έτσι, κάθε φορά που το φιλμ τελείωνε, ο Χίτσκοκ φρόντιζε για παράδειγμα να κάνει ένα πολύ κοντινό σε ένα μαύρο σακάκι, σταματούσε το γύρισμα, έβαζε εκ νέου φιλμ και συνέχιζε να «γράφει» από το ίδιο σημείο – έτσι το τελικό αποτέλεσμα της «Θηλιάς» ήταν πρακτικά ένα μονοπλάνο
Πηγη: In2life του Γιώργου Κόκουβα
