Πολυαγαπημένε μου Όσκαρ,
η τελευταία σου περιπέτεια με γέμισε συντριβή και αισθηματική μοναξιά. Αρκεί ένα... λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄αγαπήσεις. Όμως, μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις.
Ξαναδιάβασα πάλι το αριστούργημά σου "Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι" και θυμήθηκα αυτά πως μου είχες πει.
Οι χαρακτήρες του έργου απαρτίζουν στοιχεία της ψυχολογίας σου και αντίγραφα της προσωπικότητάς σου. Διατείνεται ότι «Ο Μπαζίλ Χόλγουορντ είναι αυτό που πιστεύεις πως είσαι», «Ο Λόρδος Χένρυ αυτό που νομίζει ο κόσμος για σένα» και ο «Ντόριαν αυτό που θα ήθελες να ήσουν». O νάρκισσος αριστοκράτης Ντόριαν Γκρέι συνεπαρμένος απο το κάλλος του επιθυμούσε να μη γεράσει ποτέ, αγωνιούσε να μη χάσει την θεσπέσια ομορφιά του, η καταρράκωση και η αθλιότητα των γηρατειών να μεταφέρεται στο πορτραίτο του, που θα ζωγράφιζε ο φίλος του Μπαζίλ, τον οποίο γοήτευσε και αυτός τον ερωτεύτηκε συγκλονιστικά... Εισακούεται η επιθυμία του και ενώ τα χρόνια περνούν, Ο Ντόριαν Γκρέι δε μεταβάλλεται, διατηρεί το σφρίγος, το κάλλος και την οίηση της νεότητας. Το πορτραίτο του όμως που έγινε σε μια έκλαψη αλαζονείας συρρικνώνεται , αποκτά ρυτίδες, γηράσκει, αλλαζει και παραμορφώνεται από το διεφθαρμένο χαρακτήρα του, τον κυνισμό του, την ταραχώδη, ασελγή ζωή του, και ανταλλάσσει την ηρεμία του με την ασωτία και κραιπάλη, και διασπαθίζει την ψυχή του, στις απολαύσεις και στην στίλβη της αιώνιας νεότητας σαν τον Φάουστ και την ηθική καταπτωσ του. Επίκεινται όμως οι συνέπειες του αδυσώπητου κενού και της στυγερής ανυπαρξίας. Το πορτραίτο γίνεται κάτοπτρο της ζωής του που αντικατοπρίζεται o εναργής βίος του, ο ίδιος νέος αγνός και στέρεος με ακτινοβολία , τεράστιες δυνατότητες και λαμπρές προοπτικές που τις υπονόμευσε σε μια έξαρση φιλαρέσκειας ,σαγηνεύτηκε με την εικόνα του και γίνεται θύμα και δήμιος του εαυτού του. Ο Ντόριαν γρήγορα φθείρεται απο τις αποτρόπαιες πράξεις του, διάβρωσε τις ηθικές αξίες του, πληγωμένος απο την ζωή που ξόδεψε, έκπτωτος πλέον απο τους ψευδείς παραδείσους εκμυστηρεύεται στον Λόρδο Χένρυ ότι θέλει να εγκαταλείψει την έκλυτη ζωή και δεν πρόκειται να πληγώσει την ερωτευμένη Χέτυ Μέρτον, παρακολουθεί το πορτραίτο να χειροτερεύει και επικαλείται με δέος την μετάνοια για να λυτρωθεί. Σε στιγμή απελπισίας και ψυχικού άλγους καταστρέφει το πορτραίτο με το ίδιο μαχαίρι που δολοφόνησε τον Μπάζιλ Χόλγουορντ. Οι υπηρέτες του μπαίνουν στο δωμάτιο, βρίσκουν το πτώμα του ματωμένο, γερασμένο,συρρικνώμενο και άθλιο να κρατά ένα μαχαίρι και ένα κομμάτι απο τον καμβά του πορτραίτου. Οι αστυνομικοί μαζεύουν τα κομμάτια του και συγκεντρώνουν τα απομεινάρια μιας αξιοθρήνης και τραγικής ζωής. Όσκαρ θυμάμαι που μού έλεγες πως δεν υπάρχει τίποτε το υγιές γύρω από τη λατρεία της ομορφιάς''. Στους ολοσκοτεινους λαβύρινθους της ψυχικής φθοράς και της ανθρώπινης τραγικοτητας σε βάζει αυτή η νουβέλα σου που συγκλονίζει .
Ο ΤζΟΝ 'οσμπορν (1929-1994 ) Άγγλος συγγραφέας τη διασκεύασε για το θέατρο και ο Θωμάς Βούλγαρης έκανε ζωντανη τη μετάφραση. Ο σκαπανέας του θεάτρου Γιώργος Λιβανός το έκανε θεατρική πράξη και δημιούργησε μια αξιοσημείωτη παράσταση με το θάμβος των ατμοσφαιρικών φωτισμών του, με την εικαστική φαντασία στα κοστούμια και στα σκηνικά της Δέσποινας Βολίδη, που ιχνογραφούσαν ανάγλυφο το κλίμα του έργου και δημιουργούσαν ατμόσφαιρα μυστηρίου ,και την υποβλητική γεμάτη νοσταλγία μουσική του Μίμη Πλέσσα και τους αξιόλογους ηθοποιούς του να αποκαλύπτουν τους ρόλους τους στο ατμοσφαιρικό θέατρο ''Studio Κυψέλης'' θα πρέπει να δείτε
Ο Ανδρέας Ζαχαριάδης με εσωτερική υποκριτική στιβαρότητα, αποδίδει την αυθάδεια της νεότητας και την οίηση της, τους εσωτερικούς μετασχηματισμούς του Ντόριαν Γκρέι, την πνευματικότητά, ευεπίφορο στο κίνημα του ηδονισμού και τον ναρκισσισμό, μεταλασει την δόξα σε αγωνία και πτώση, φτάνει στον όλεθρο , με μια αξιοσημείωτη υποκριτική διαδικασια,
ο Γιώργος Λιβανός απέδωσε με αισθαντικότητα και απόλυτη αλήθεια το ρόλο του ηθικού καλλιτέχνη Μπαζίλ Χόλγουορντ που μαγεύεται, και γινεται υποχείριο της γοητείας του Ντόριαν. Ο Γιάννης Τσιώμου χειρίζεται με δεξιοτεχνία τα εκφραστικά του μέσα, και μεταφέρει το πνεύμα, την υπεροψία και τον αισθητισμό του Λόρδου Χένρι Γουότερ και τις ρηξικέλευθες ιδέες περί ηδονισμού. Η Μαρία δρακοπουλου εύθραυστη ως Σίμπιλ Βέην με την τρυφερή φωνή της ερμήνευσε με ταμπεραμέντο την γοητευτική και προικισμένη, ηθοποιό και τραγουδίστρια, την οποία ερωτεύεται μέχρι θανάτου ο Ντόριαν. Ο Σωτήρης Αντωνίου στο ρόλο του Τζέημς Βέην υποδύεται άξια τον αδελφό, που δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να προστατεύσει την αδελφή του. Ο Μάνος Χατζηγεωργίου άμεσος, πειστικός, μεταδοτικός στο ρόλο του ιδεολόγου χημικού Άλαν Κάμπελ, αυθεντικός στο ρόλο του Λόρδου Φέργκμουρ και διεκδικητικός στο ρόλο του κορνιζοποιού Χάπαρτ. Η Αγάπη Μανουρά σε τρεις ρόλους Κυρία Σίμπιλ/, Δούκισα του Χάρλι/ κυρία Λίφ /(οικονόμος του Ντόριαν), ξαφνιάζει με την ικανότητά της να παρουσιάζει τελείως άλλο πρόσωπο και να δημιουργεί διαφορετικούς χαρακτήρες με τόση φυσικότητα. Ο Γιώργος Καραντζάς απολύτως πειθαρχημένος στο πορτραίτο και με άνεση στους δυο ρόλους. Η Καίτη Ιμπροχώρη ως Λαίδη Άγκαθα τρυφερή και εγκάρδια χαιρετάει χαρούμενα και προσδίδει με την φινέτσα της χαρμοσύνους τονους .
''Αγαπημένε μου Όσκαρ είχες στόχο την ομορφιά και ζωγράφισες την διάβρωσή της''