16 Φεβ 2019

7 κινηματογραφικές δασκάλες που αγαπήσαμε (vids)


Ίσως η στερεοτυπική δασκάλα των παιδικών (μας) χρόνων να είχε μαλλιά κότσο, φούστα μέχρι το γόνατο, χοντρό ...
-πάντα- καλσόν, 




ίσως σκουλαρίκια μικρές πέρλες, σίγουρα γυαλιά μυωπίας και ίσως ένα χαρτοφύλακα γεμάτο λευκές κόλλες και ζαρωμένα γραπτά. Το σινεμά, όμως, που αγαπάει να φέρνει τούμπα τα στερεότυπα, μας μιλάει για δασκάλες και καθηγήτριες που διαθέτουν τη μορφή και την «κορμοστασιά» της Κέιτ Μπλάνσετ, της Τζούλια Ρόμπερτς, της Μισέλ Φάιφερ και το ταμπεραμέντο ενός κάποιου θηλυκού ανεμοστρόβιλου. Κι αν μια στο τόσο, το καθηγητικό σεξαπίλ «πάει περίπατο», η 7η τέχνη κρατάει το ταμπεραμέντο. Και με μια βαθυστόχαστη – ενίοτε και ελαφρώς kinky – διάθεση μετατρέπει την «καθηγήτρια» σε οικουμενικό σύμβολο της γυναικείας καταπίεσης.


Η Νηπιαγωγός (The Kingergarten Teacher, 2018)


Αυτή την εβδομάδα, στις αίθουσες, μία νηπιαγωγός (Μάγκι Τζίλενχαλ) παθιάζεται με το υποτιθέμενο λογοτεχνικό ταλέντο ενός μαθητή της. Και αποφασίζει αυτοστιγμεί πως στα χέρια της βρίσκεται ένα παιδί- θαύμα και –φυσικά- ένας εκκολαπτόμενος τεράστιος καλλιτέχνης. Όταν οι γονείς θα αντισταθούν στα σχέδια της νηπιαγωγού για τη ζωή και την καλλιτεχνική φλέβα του μικρού, η νηπιαγωγός θα αναλάβει δράση απάγοντας το παιδί.


Μια ανορθόδοξη ιστορία αγάπης έρχεται -με το βραβείο σκηνοθεσίας του φεστιβάλ του Σαντάνς ανά χείρας- μέσα σε μια εβδομάδα γεμάτη Βαλεντίνους και μπαλόνια-καρδούλες για να μιλήσει απερίφραστα για τα ρευστά σύνορα αγάπης και εμμονής.


Ημερολόγιο ενός Σκανδάλου (Notes on a Scandal, 2006) 


Όταν μια νεαρή καθηγήτρια (Κέιτ Μπλάνσετ) θα αποτελέσει τη νέα προσθήκη στο προσωπικού ενός σχολείου, η ηλικιωμένη καθηγήτρια (Τζούντι Ντεντς) την προσεγγίζει αμέσως προσφέροντας της γενναιόδωρα τη φιλία της. Όταν, όμως, η ηλικιωμένη θα μάθει ότι η νέα της φίλη διατηρεί ερωτικό δεσμό με έναν μαθητή, οι ασκοί του Αιόλου θα ανοίξουν και οι δύο γυναίκες θα αναλωθούν σε ένα αυτοκαταστροφικό παιχνίδι αλληλοσπαραγμού. Μια φιλία μεταξύ δύο γυναικών που θα μετατραπεί σε αρρωστημένο πάθος και θα καταλήξει στην απόλυτη κατακρήμνιση μεσοαστικών στιγμών ευτυχίας.



Μια ταινία γεμάτη ένοχα μυστικά που «τσαλαπατάει» κάθε στερεότυπο «φρόνιμης» καθηγήτριας και αποδομεί βίαια την εικόνα της «κυρίας» φιλολόγου με τον κότσο και τη μακριά φούστα.


Freedom Writers (2007)


Μια αστή, εκλεπτυσμένη καθηγήτρια (Χίλαρι Σουάνκ) βρίσκεται να «κολυμπάει στα βαθιά», όταν θα πρέπει να διδάξει σε μια τάξη παιδιών διαφορετικών εθνικοτήτων που βιώνουν μια καθημερινότητα ρατσισμού και βίαιων επιθέσεων. Όταν, η ιδεαλίστρια νεαρή καθηγήτρια θα εισπράξει την απόλυτη αδιαφορία απέναντι στη σχολική γνώση και την απέχθεια για το πρόσωπο της, θα επιστρατεύσει την ίδια τη φύση της παιδείας και του βιβλίου για να αλλάξει τα «μυαλά» των μαθητών της. 


Μια ταινία που φέρνει σε πρώτο πλάνο την παραλληλία του αστικού κόσμου με τα πάσης φύσεως γκέτο. Και προσπαθεί να μας αποδείξει, ότι, ίσως τα βιβλία να μπορούν να αλλάξουν νοοτροπίες και να «σπάσουν» προκαταλήψεις. 


Το χαμόγελο της Μόνα Λίζα (Mona Lisa Smile, 2003)


Μια γοητευτική Τζούλια Ρόμπερτς στο ρόλο μιας προοδευτικής καθηγήτριας η οποία βρίσκεται να διδάσκει, τη δεκαετία του ’50, σε ένα κολέγιο θηλέων. Ξεκινώντας με προθέσεις αγαθές για να εμφυσήσει στις φοιτήτριες την αγάπη για τις τέχνες, θα συναντήσει αντίσταση σθεναρή όταν οι νεαρές θα αδιαφορήσουν για πάσης φύσεως ουσιαστική γνώση, έχοντας ως μοναδική μελλοντική προοπτική, έναν «καλό» γάμο. Η αντισυμβατική καθηγήτρια θα κρούσει, τότε, τον κώδωνα του κινδύνου ενός μέλλοντος γεμάτου συμβιβασμούς. Και θα μιλήσει ανοιχτά για ένα πλήθος από όνειρα και δυνατότητες που θα θυσιαστούν στο βωμό των κοινωνικών στερεοτύπων. 


Η Ρόμπερτς, εδώ, είναι μία από τις πλέον γοητευτικές καθηγήτριες που θα συναντήσετε στη μεγάλη οθόνη, σε μια ταινία που μιλάει, τελικά, για το δικαίωμα στο όνειρο. 


Η Δασκάλα του Πιάνου (La Pianiste, 2001)


Όταν ο Μίκαελ Χάνεκε πιάνει στα χέρια του την καταπίεση της γυναίκας, μέσα από τα μάτια και την ψυχοσύνθεση μιας μεσήλικης δασκάλας του πιάνο, το αποτέλεσμα είναι ένα αδιαφιλονίκητο σινεφιλικό αριστούργημα. 

Η Έρικα (Ιζαμπέλ Ιπέρ) ,ως γνήσια καθηγήτρια πιάνου, διαθέτει κότσο και φούστα μέχρι το γόνατο. Όμως, βγάζει το προσωπείο του συντηρητισμού, συχνάζοντας τα βράδια σε κινηματογράφους ερωτικών ταινιών και σε πάσης φύσεως απόμερα σημεία για να παρατηρεί ζευγάρια στις ερωτικές τους περιπτύξεις. Όταν ένας νεαρός και γοητευτικός μαθητής της, θα προσεγγίσει την Έρικα ερωτικά, το τέρας που έκρυβε μέσα της θα αναλάβει δράση. Και θα της αποδείξει πως βίωνε όλη της τη ζωή σε μια κοινωνία που ευνούχισε τη δυνατότητα της να αγαπάει. 


Η απόλυτη παραβολή για τη θέση της γυναίκας σε μια κοινωνία που ξέρει μονάχα να (της) παίρνει. Και μια Ιζαμπέλ Ιπέρ, στο ρόλο μια καθηγήτριας που θα απεκδυθεί βίαια τη μάσκα του κότσου, στο βωμό της ερωτικής παραφοράς. 


Άτακτη Καθηγήτρια (Bad Teacher, 2011)


Η Κάμερον Ντίαζ ερμηνεύει εδώ την τεμπέλα πλην σέξι καθηγήτρια, άρτι χωρισμένη από τον αρραβωνιαστικό της. Όταν στο σχολείο θα προσληφθεί ένας νέος και γοητευτικός καθηγητής (Τζάστιν Τίμπερλεικ), η καθηγήτρια θα αποφασίσει να μαζέψει χρήματα για μια επικείμενη πλαστική στήθους. Ως όαση στην έρημο της οικονομικής ανέχειας, θα έρθει ένας διαγωνισμός με οικονομικό έπαθλο για την «καλύτερη» τάξη. Τότε, η πρώην οκνηρή καθηγήτρια θα βάλει τα δυνατά της, με σκοπό την αποταμίευση χρημάτων για την εγχείριση και τα «μάτια» του νέου καθηγητή.


Μία χολιγουντιανή κωμωδία με μια Κάμερον Ντίαζ που κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, να μαγνητίζει βλέμματα και να χαρίζει γενναιόδωρα στιγμές γέλιου.



Ασυμβίβαστη Γενιά (Dangerous Minds, 1995)

 

Η Μισέλ Φάιφερ στο ρόλο μιας πρώην πεζοναύτριας και νυν δασκάλας στην κλασική πλέον ταινία του Τζον Σμιθ. 

Η 37χρονη εδώ Φάιφερ, απαστράπτουσα και δυναμική, ενσαρκώνει την δασκάλα από σπόντα σε μια τάξη παιδιών σε μια γειτονιά-γκέτο. Κι αν αρχικά, θα αρνηθεί να αναλάβει τη διδασκαλία, θα βρεθεί, αργά αλλά σταθερά, να επιστρατεύει τη μουσική του Μπομπ Ντίλαν για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των φοιτητών της.

Άλλη μία ιστορία που βασίζεται στη δύναμη της γνώσης. Και μια καθηγήτρια που καταφέρνει με το εκρηκτικό της ταμπεραμέντο και με τη συνδρομή των τεχνών, να προσεγγίσει έναν διαφορετικό κόσμο και μία τάξη μαθητών που εξέπεμπε χαμηλόφωνα το προσωπικό της SOS.

Πηγή

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Η Ενημέρωση στην Ελλάδα και τoν Κόσμο