Ο Athur Brand κατάφερε την περασμένη Παρασκευή να βρει ένα κλεμμένο ψηφιδωτό ηλικίας 1.600 ετών. Ύστερα από ...
δυο χρόνια έρευνας σε ολόκληρη την Ευρώπη,
δυο χρόνια έρευνας σε ολόκληρη την Ευρώπη,
εντόπισε το μωσαϊκό σε ένα σπίτι Βρετανών στο Μονακό, οι οποίοι το είχαν αγοράσει χωρίς να ξέρουν ότι ήταν κλεμμένο. Το είχαν στην κατοχή τους για περίπου 40 χρόνια, λίγο μετά την κλοπή του την δεκαετία του ’70 από την Παναγία της Κανακάρης, που βρίσκεται έξω από την Λευκωσία.
Η φήμη του μεγαλώνει συνεχώς. Ο ντετέκτιβ των έργων τέχνης έχει αποκτήσει και παρατσούκλι. Τον λένε «Indiana Jones της τέχνης» με το επάγγελμά του να μην απέχει πολύ από τις περιπέτειες του θρυλικού ήρωα που ενσάρκωσε στον κινηματογράφο ο Harrison Ford.
@24.hu
Οι επιτυχίες του Ολλανδού ντετέκτιβ είναι πολλές. Ξεκίνησε το 2002. Ως συλλέκτης, είχε επενδύσει κι αυτός μερικές φορές σε πλαστογραφίες. Έγινε φίλος με τον διαβόητο έμπορο έργων τέχνης Michel van Rijn, ο οποίος αργότερα άρχισε να δουλεύει ως πληροφοριοδότης για διάφορες μυστικές υπηρεσίες. Εκείνος του έδωσε πολλές πληροφορίες και ο Brand δεν άργησε να γίνει ειδικός.
Μπορεί οι πλαστογραφίες να αποτελούν το 30% περίπου των νόμιμων αγοραπωλησιών, όπως πισχυρίζεται, αλλά η εύρεση έργων τέχνης που έγιναν λεία στα χέρια ένοπλων ληστών, είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο. Και τα κλεμμένα δύσκολα επιστρέφονται στην βάση τους.
Το 2015 κατάφερε να εξαπατήσει μερικούς Ναζί ώστε να του αποκαλύψουν πού ήταν κρυμμένα δυο γλυπτά που είχε παραγγείλει ο Χίτλερ και που όλοι πίστευαν πως είχαν καταστραφεί κατά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα χρόνο αργότερα μετά από επαφές και διαπραγματεύσεις που είχε με δυο διαφορετικές συμμορίες εγκληματιών, κατάφερε να επιστρέψει δυο πίνακες που είχαν κλαπεί από το Scheringa Museum of Realist Art της Ολλανδίας και που, ξανά, όλοι πίστευαν ότι είχαν καταστραφεί.
@independent.co.uk
Μέσα σε 7 χρόνια άλλαξαν 10 φορές χέρια. Αλλά τελικά κατέληξαν στα ασφαλή χέρια του Brand. Ο ένας πίνακας ήταν του Σαλβαντόρ Νταλί και ο άλλος του Ταμάρα Ντε Λεμπίκα. Η συμφωνία που πέτυχε ήταν ευφυέστατη. Θα τους επέστρεφαν και εκείνος δεν θα το έψαχνε άλλο, δεν θα έκανε ερωτήσεις και δεν θα αποκάλυπτε τίποτα. Αυτή είναι η δουλειά του, όπως λέει άλλωστε. Να είναι κάτι σαν «γέφυρα» μεταξύ αστυνομίας και εγκληματιών.
@pri.org
Πέρυσι μάλιστα, ισχυρίστηκε πως μπορεί να λύσει την υπόθεση των 13 κλεμμένων έργων της μεγαλύτερης ληστείας στην ιστορία της τέχνης. Τα έργα αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων, εκλάπησαν από το Μουσείο Isabella Stewart Gardner της Βοστώνης το 1990. Ανάμεσα τους ήταν έργα του Ρέμπραντ, του Μανέ, του Ντεγκά και άλλων διάσημων ζωγράφων. Ο Brand είναι 100% σίγουρος πως βρίσκονται στην Ιρλανδία και στην κατοχή του ΙΡΑ.
Μπορεί να πέρασαν 27 χρόνια από τότε, αλλά το μουσείο τον Μάιο του 2017, αύξησε την αμοιβή για όποιον τα ανακαλύψει, από 5 σε 10 εκατομμύρια. Ωστόσο ο Brand δεν κάνει αυτό που κάνει για τα λεφτά και δεν σκοπεύει να ζητήσει μερίδιο της αμοιβής, αν βοηθήσει στην επιστροφή τους. Όπως δήλωσε και σε ραδιόφωνο της Νέα Υόρκης, «για μένα αυτό είναι ένα είδος περιπέτειας».
