17 Δεκ 2017

Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Δεν υπάρχει λάμψη στην τηλεόραση, το φως της είναι επίφοβο»


Αντισυμβατική με τον κόσμο του lifestyle και της σόουμπιζ, δεν πιστεύει στα φώτα της δημοσιότητας, στην λάμψη της τηλεόρασης και στις ...
μεγάλες λέξεις. 




Πορεύεται, εδώ και χρόνια, με μόνο οδηγό την αγάπη της για την υποκριτική, την επιθυμία της να «δουλεύει» με τον εαυτό της και να γίνεται καλύτερη. Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, τη φετινή σεζόν, ούσα ώριμη καλλιτεχνικά, κάνει το μεγάλο βήμα στη θεατρική της καριέρα και υποδύεται την Όλια στον μονόλογο «Αθανασία».


Στο έργο υποδύεστε μία γυναίκα, την Όλια, που ονειρεύεται να γίνει χορεύτρια, να έρθει σε επαφή με το κοινό. Η ηρωίδα έχει κοινά στοιχεία με εσάς;

Το μόνο μας κοινό στοιχείο είναι η αποφασιστικότητα. Όταν βάζω κι εγώ κάτι στο μυαλό μου, κάνω τα πάντα για να τα καταφέρω. 



Η ζωή της πρωταγωνίστριας κλονίζεται από απώλειες… Η δική σας έχει κλονιστεί από τέτοια γεγονότα; 

Έχω χάσει την μητέρα μου, ήταν για μένα η πιο σημαντική απώλεια. Ένιωσα ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι δεδομένο. 



Εσείς, τι ονειρευόσασταν στην παιδική σας ηλικία; Να γίνεται ηθοποιός;

Δεν ονειρευόμουν, αλλά ήξερα τι ήθελα να κάνω! Ήταν απόφαση για εμένα το να γίνω ηθοποιός, όχι όνειρο. 



Ονειρευόσασταν, όμως, μία καριέρα σαν αυτή που κάνετε; 

Δεν σκεφτόμουν το μέλλον μου, ήθελα μόνο να δουλεύω και να κάνω πράγματα με ανθρώπους που εκτιμώ. Στα 20 μου, δεν νομίζω ότι σκεφτόμουν την πορεία μου, αλλά τις στιγμές. 



Η εμπειρία σας από τον μονόλογο; Είναι τελικά το πιο δύσκολο θεατρικό είδος; 

Η εμπειρία μου είναι μοναδική και αυτό σχετίζεται με το ότι βλέπω τον κόσμο να αντιδρά έντονα και θετικά. Για εμένα αυτό είναι ένα μοναδικό φαινόμενο γιατί το κοινό «φοβάται» τον μονόλογο. Παρόλαυτα, το έργο ακουμπά τον κόσμο, οι θεατές βρίσκουν κοινά στοιχεία με την ηρωίδα. Όσον αφορά στις δυσκολίες, είναι όντως ένα εξαιρετικά δύσκολο είδος, παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό πάνω στη σκηνή. 



Φοβηθήκατε να πείτε το «ναι», όταν σας έγινε η πρόταση;

Είχα κάνει το συγκεκριμένο μονόλογο κατά τη διάρκεια κάποιου φεστιβάλ. Όμως, ναι, μου ήταν δύσκολο, δεν ξέρω αν φοβήθηκα, αλλά είχα άγχος. Υπάρχει και το καλό, φυσικά, της υπόθεσης και αυτό είναι ότι αναμετριέσαι με τις δικές σου δυνάμεις, παρατηρείς τον ίδιο σου τον εαυτό, παίζοντας σε έναν μονόλογο. 



Χρειάζεται καλλιτεχνική ωριμότητα; 

Σαφέστατα, είναι σημαντικό για έναν ηθοποιό όταν παίζει σε μονόλογο. Πρέπει να έχει ζήσει πράγματα για να μπορέσει να πει το «ναι». 



Θεωρείτε ότι είστε σε αυτή τη φάση ωριμότητας;

Ναι, είμαι σε μία ηλικία καλή, έχω ζήσει πράγματα, επιτυχίες, αποτυχίες, έχω δουλέψει πολύ. Οπότε, αν δεν ήμουν σε φάση ωριμότητας, κάτι θα συνέβαινε με λανθασμένο τρόπο. 



Συμμετέχετε και στην ταινία Τζαμάικα, σας γοητεύει ο κινηματογράφος;

Η τέχνη είναι ίδια, το μέσο αλλάζει. Σίγουρα αγαπώ τον κινηματογράφο, αρκεί να γίνεται σωστά. Στη συγκεκριμένη ταινία, όλα έγιναν με τις σωστές συνθήκες και βάσεις. Βλέποντας το τελικό αποτέλεσμα, δικαιωνόμαστε όλοι όσοι δουλέψαμε γι’ αυτή την παραγωγή. 



Τηλεοπτικά, ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση που επικρατεί; 

Όλοι μιλούν για σημαντικές προσπάθειες τη φετινή χρονιά, εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Βλέπω σειρές που ξεκινούν και κόβονται. Θεωρώ ότι έχουμε μέλλον για να στρώσει η τηλεοπτική κατάσταση. Ελπίζω τα πράγματα να φτιάξουν, να γίνονται δουλειές και στην Ελλάδα, να μην πρέπει να ξενιτευόμαστε στην Κύπρο. 



Η λάμψη της μικρής οθόνης σας εντυπωσιάζει; 

Δεν υπάρχει λάμψη στην τηλεόραση, το φως της είναι επίφοβο. Γι’ αυτό βγαίνουν νέα παιδιά και μετά εξαφανίζονται, είναι σαν να μην βγήκαν. 



Πώς είναι η καθημερινότητα στο σπίτι με τρεις άντρες; 

Ό,τι ζει η κάθε γυναίκα με παιδιά, ζω κι εγώ! Δεν θεωρώ, ότι στα σπίτια με κοριτσάκια, τα πράγματα είναι πιο εύκολα. 



Τα αγόρια σας τώρα που μεγαλώνουν, τι σας λένε όταν σας βλέπουν στο θέατρο, στην μεγάλη οθόνη; 

Τους αρέσει, νομίζω, που μας βλέπουν, τόσο εμένα όσο και το Φάνη (σ.σ Μουρατίδη). Έχουν συνηθίσει ότι αυτή είναι η δουλειά των γονιών τους, δεν καταλαβαίνουν ότι γίνεται κάτι φοβερό. Είναι μία δουλειά, σαν όλες τις άλλες. 



Σας ενδιαφέρει η δημόσια εικόνα σας; 

Με ενδιαφέρει η εικόνα που βγάζω προς τα έξω να είμαι εγώ. Δεν θέλω να είναι ένα τεράστιο ψέμα, δεν θέλω να πουλάω ότι είμαι κάποια άλλη. Επίσης, η δημόσια εικόνα θέλω να μένει δημόσια, δεν μου αρέσει να δημοσιοποιώ στιγμές από την προσωπική μου ζωή. Δεν θα βγάλω, για παράδειγμα, φωτογραφίες με τα παιδιά μου. 



Social media έχετε; 

Είχα Facebook και άνοιξα λογαριασμό και στο Instagram. Δεν είμαι, όμως, τρελαμένη, δεν φωτογραφίζομαι όλη την ημέρα. Δεν μου πάει, άλλωστε, όλο αυτό. 



Τι γεύση σας άφησε το 2017; 

Εκτός των καλλιτεχνικών, τα πράγματα είναι δύσκολα σε όλο τον πλανήτη, είναι κόμπος στο στομάχι όλα όσα συμβαίνουν. 



Το 2018, τι θέλετε να σας φέρει;

Προτιμώ να μην μου φέρει κάτι, αλλά να κρατήσω όλα όσα έχω, δεν θέλω να μου πάρει κάτι. Εύχομαι υγεία, όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, η υγεία είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουμε.
Πηγή

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Η Ενημέρωση στην Ελλάδα και τoν Κόσμο