Που χάνονται τα παιδικά μας όνειρα ;
Θα μπορέσει άραγε να μας δώσει κάποια απάντηση ο Στρατής, ο μικρός μυλωνάς με την μεγάλη αγάπη για την μουσική;
το όνειρο και η πραγματικότητα μπλέκονται σ έναν χορό παράξενο, μαγικό, και γνώριμο…
"Είναι μια χώρα μακρινή που κατοικούν τα ξεχασμένα όνειρα μας
Όμως αν θέλεις να την δεις πρέπει ξανά να θυμηθείς
Κι αν θυμηθείς αυτή μικραίνει .
Τα όνειρα έρχονται ξανά,
αλλοπαρμένα ξωτικά,
Μακριά απ τα βάθη των καιρών
Στέκουν στην άκρη των ματιών
Μα πρέπει να δακρύσεις,
Αν θες μπορείς κι από χαρά,
Μα πρέπει να ποθήσεις
Τρελά βαθειά κι αληθινά
Μα παν απ όλα
Πρέπει να μην τα φοβηθείς
Και να μπροστά σου
Εκεί στην άκρη των ματιών
Μέσα στα δάκρυα σου
Τα όνειρα σου - ξωτικά
Είναι πάλι δικά σου.””
Η παράσταση
Μια ιστορία για την ομορφιά της μουσικής και την δύναμη της ανθρώπινης θέλησης.
Πρόκειται για μια παράσταση θεάτρου μαριονέτας με κούκλες διαφορετικών μεγεθών και τεχνικών (μαριονέτες με νήματα και μαρότες) , χρησιμοποιεί τεχνικές αφήγησης παραμυθιού και σύγχρονου θεάτρου σκιών ενώ ο σκηνικός χώρος μεταμορφώνεται διαρκώς κατά την εξέλιξη της δράσης.
Απευθύνεται σε παιδιά 4 ετών και άνω .
Διασκευή-σκηνικά: Θέατρο Μαριονέτας Ανταμαπανταχού
Σκηνοθεσία: Νίκος Τόμπρος
Εμψύχωση – αφήγηση : Νίκος Τόμπρος , Ελένη Παναγιώτου
Πρωτότυπη μουσική: Μηνάς Εμμανουήλ
Κείμενο :Δημήτρης Θεοχάρης
Koστούμια : Όλγα Γερογιαννάκη