4 Ιαν 2018

Σαν σήμερα: Πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ο μεγάλος λογοτέχνης Αλμπέρ Καμύ - Στα 47 του χρόνια


Ο Αλμπέρ Καμυ δεν πρόσφερε μόνο στην λογοτεχνία, αλλά και στο θέατρο και στην φιλοσοφία. Μπορούσε εύκολα ...
να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και του θεατή ακόμα κι αν δεν συνέβαινε τίποτα το συναρπαστικό στην διήγησή του. 




Η σκέψη του ήταν τόσο περίπλοκη και συγχρόνως τόσο απλή, όπως είναι και η ίδια η ζωή, την οποία ο Καμύ προσπάθησε να ζήσει στο έπακρο, πράγμα που ως έναν βαθμό κατάφερε, παρόλο τον πρόωρο θάνατό του στα 47 του χρόνια.

Μόλις τρία χρόνια νωρίτερα είχε καταφέρει να κερδίσει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, μια ύψιστη τιμή, για ένα αγόρι που γεννήθηκε μέσα στην φτώχεια στην Αλγερία το 1913. Ο πατέρας του ήταν αποθηκάριος με καταγωγή από την Αλσατία, ενώ η μητέρα του ήταν Ισπανίδα. O καμύ μάλλον έμοιαζε στον Αλσατο πατέρα του, αφού τα χρώματά του ήταν ανοιχτά.

Τον πατέρα του δεν τον γνώρισε ποτέ, αφού πέθανε ένα χρόνο μετά την γέννησή του στην αυγή του Α’ παγκοσμίου Πολέμου. Ο μικρός Αλμπέρ θα μεγαλώσει στο πολυπολιτισμικό Αλγέρι, μέρος που τον σημάδεψε, επηρεάζοντας αργότερα κατά πολύ την γραφή του. Στο πολύπαθο λιμάνι της Αλγερίας, που είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός λιμανιού, γεμάτο φτώχεια και ελπίδα, του έμαθε πιο είναι πραγματικά το νόημα της ζωής. Η αγάπη για κάθετι που κινείται γύρω σου, ανεξαρτήτως καταγωγής και κοινωνικής θέσης.

Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία, με τους καθηγητές του να βλέπουν σε αυτόν κάτι μοναδικό και να τον βοηθούν ακόμα και οικονομικά. Τα πρώτα του γραπτά δημοσιεύτηκαν όταν ήταν σε ηλικία 19 ετών. Ταλαιπωρήθηκε από φυματίωση στην εφηβεία, κάτι όμως που δεν τον σταμάτησε και τον έκανε να αναπτύξει μια δική του οπτική για την ζωή και τον θάνατο.

Το 1935 θα ιδρύσει το θρυλικό «Théâtre du Travail» στο Αλγέρι και θα παραιτηθεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα, μόλις δυο χρόνια μετά την εγγραφή του. Κι αυτό γιατί δεν μπορούσε να χωρέσει το ελεύθερο πνεύμα του μέσα σε ένα κόμμα, το οποίο περιόριζε κατά πολύ τις ελευθερίες των μελών του. Δεν άντεχε με τίποτα τον τρόπο διακυβέρνησης του Στάλιν και από την άλλη, δεν είχε και την καλύτερη ιδέα για τους διανοούμενους.


Το 1940 θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το Αλγέρι, αφού η κυβέρνηση της Αλγερίας φρόντισε να μην βρει ποτέ του ξανά δουλειά εκεί. Μετακομίζει στο Παρίσι και εργάζεται στην εφημερίδα «Paris-Soir». Εκείνη την περίοδο θα δημοσιεύσει δυο από τα πιο γνωστά του έργα, τον «Ξένο» και το φιλοσοφικό δοκίμιο «Ο Μύθος του Σισύφου».

Το 1943 θα προσληφθεί ως εκδότης από τον εκδοτικό οίκο «Gallimard» και της εφημερίδας «Combat», η οποία συγκέντρωνε όλους τους μεγάλους διανοούμενους της εποχής. Τέσσερα χρόνια αργότερα θα φύγει ύστερα από πολλές διαφωνίες. Είπαμε, δεν τα πήγαινε καλά με τους διανοούμενους, με πιο τρανή απόδειξη την σύγκρουσή του με τον Σάρτρ και την Μποβουάρ το 1952.

Λίγο νωρίτερα θα ολοκληρώσει άλλα δυο διάσημα έργα του, «Η πανούκλα» και «Ο επαναστατημένος άνθρωπος». Δεν έκατσε ποτέ ήσυχος, επιστρέφοντας πολλές φορές στο αγαπημένο του Αλγέρι, την εποχή του πολέμου της Αλγερίας, όταν και πρότεινε την «πολιτική ανακωχή».


Το 1957 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η ζωή του ήταν πάντα γεμάτη. Με ιδέες, με έρωτες, με συγκρούσεις και δημιουργία. Λίγο πριν το αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις 4 Ιανουαρίου του 1960, στο οποίο δεν οδηγούσε ο ίδιος, έστειλε τέσσερα γράμματα στις 4 εpωμένες του, λέγοντας πως ανυπομονούσε να τις ξαναδεί και να γευτεί την εpωτική απόλαυση. Πολλοί βρίσκουν σε αυτήν την πράξη μια διαίσθηση του επικείμενου θανάτου στην προσπάθεια του να νιώσει όσο πιο ζωντανός γινόταν.

Ο Καμύ προσπάθησε σε όλη την ζωή του να μην γίνει έρμαιο μιας στείρας ιδεολογίας. Τα έβαλε με τον χριστιανισμό, τον Μαρξισμό, τον Υπαρξισμό, βάζοντας στον κέντρο τον άνθρωπο και την όμορφη φύση του, που είναι πολύ μεγαλύτερη από θρησκείες και θεωρίες. Η καθημερινότητα θα πρέπει κατά τον Καμύ να είναι μια διαρκής αλλαγή και όχι μια συνήθεια, ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι ελεύθερος να αποφασίζει σύμφωνα με αυτό που θέλει και όχι με εκείνα που του υπαγορεύονται. Και ο ίδιος το κατάφερε αυτό σε έναν μεγάλο βαθμό, παραμένοντας πάντα επίκαιρος και έχοντας νικήσει τον θάνατο.

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Η Ενημέρωση στην Ελλάδα και τoν Κόσμο