5 Οκτ 2017

Ετυμολογία αρχαίων ονομάτων: Δείτε τι σημαίνει το όνομά σας


Δείτε τι σημαίνει το όνομά σας...


Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.


Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .



Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής


Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.


Αλέξανδρος (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.


Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.


Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.


Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.


Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.


Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.



Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.


Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.


Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος


Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.


Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.


Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.


Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.


Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.


Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.


Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.


Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.


Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.


Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.


Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.


Κίμων (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.


Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.


Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.


Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.


Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής.


Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.


Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού.


Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.


Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα.


Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων


Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.


Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.




Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος




Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος




Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός




Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος




Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης




Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού




Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους




Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος




Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων




Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ όλα




Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους




Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος




Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός.




Ονόματα γυναικών




Αγαθόκλεια (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη




Αγαθονίκη (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.




Aλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας




Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα.




Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος.




Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη




Αρσινόη (άρσις < αίρω+νους) η υψηλόφρων. Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη. Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών. Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή. Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών. Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη. Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών. Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη. Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη. Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα. Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.




Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.




Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις.




Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.




Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.




Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.




Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.




Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.




Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.




Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.




Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης.




Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.




Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά.




Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.




Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.




Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια.




Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.




Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.




Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.




Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.




Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.




Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος




Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.




Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.




(η ετυμολογία των ονομάτων αφορμή για ψάξιμο και παιχνίδι)




Βοηθήματα: Λεξικό Νέας Ελληνικής Γλώσσης Γ. Μπαμπινιώτη, Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσης Henry G.Liddell- Robert Scott.




Αγαμέμνων: επίμονος




Αγησίλαος: αρχηγός




Αδάμ: άνθρωπος




Αδαμάντιος-ία: διαμαντένιος




Αίγλη: γοητεία




Άλκηστη: ικανή




Αλκιβιάδης: ισχυρός




Αμαλία: ακούραστη




Ανδρομάχη: μάχη ανδρός




Αντιγόνη: απόγονος




Απόστολος-ία: αγγελιοφόρος




Ασπασία: χαρούμενη




Αγνή: σεμνή




Αντώνης-ία: ο καταγόμενος από τον Ηρακλειδη Άντωνα




Αθανάσιος-ία: αθάνατος




Αγαθάγγελος: φέρνει καλές ειδήσεις




Αρσένιος: αρσενικός




Αγαθή: αθώα




Ακύλας: αετός




Αρχέλαος: αρχηγός του λαού




Αγάπιος: ανιδιοτελής




Αλέξιος-ία: προστάτης




Αρτέμων: αναρτητής




Ακάκιος: άκακος




Αναστάσιος: αυτός που σηκώνεται




Αχίλλειος- Αχιλλέας: θλιμμένος




Ακυλίνη: αετίνα




Αφροδίσιος: ο αναφερόμενος στην Αφροδίτη, την ερωτική επιθυμία




Αριστοκλής: δοξασμένος




Αιμιλιανός: αντίζηλος




Αλέξανδρος-α: προστάτης των ανθρώπων




Άνθιμος: άνθος




Αριστείδης: άριστος στη μορφή




Αριάδνη: πάναγνη




Ανδρόνικος-ίκη: αυτός που νικά τους εχθρούς




Αριστόβουλος: ο έχων καλή θέληση




Αργυρώ: ασημένια




Αικατερίνη: καθαρή




Ανδρέας: άφοβος




Αγγελίνα: αγγελάκι




Αμβρόσιος: άφθαρτος




Άννα: η έχουσα εύνοια, χάρη




Απολλώνιος: δυνατός




Αγλαΐα: η έχουσα ευτυχισμένη ζωή και




Αγλαΐα: ωραία




Αναστασία: αναστημένη




Αγαθοκλής: ο έχων φήμη γενναίου ανδρός




Αθηνά: Αθηναία




Αναξαγόρας: άρχοντας του λόγου




Αναξίμανδρος: κύριος της ομώνυμης του θεού Μάνδρου περιοχής της Μ. Ασίας




Αναξιμένης: κύριος του πάθους




Ανάργυρος: ανάργυρος, χωρίς χρήματα




Ανδροκλής: ένδοξος άνδρας




Άρης: καταστροφή, κατάρα




Αρίσταρχος: άριστος άρχοντας




Αριστοτέλης: ο έχων άριστους σκοπούς




Αριστοφάνης: ο έχων άριστη όψη




Αρχίλοχος: πρωτογεννημένος




Αρχιμήδης: κυρίαρχος της σκέψης




Αύγουστος: σεβαστός και




Αύγουστος: οιωνοσκόπος




Βέρα: αληθινή




Βιργινία: παρθένος




Βύρων: στάβλος




Βασίλειος-ική : βασιλιάς-ισσα




Βουκόλος: βοσκός βοδιών




Βλάσης: βλαστάρι




Βαλεντίνος-η: ρωμαλέος




Βενέδικτος: ευλογημένος




Βάϊος: βάγια




Βαρνάβας: υιός παράκλησης




Βερονίκη: αληθινή νίκη




Βίκτωρ-ία: νίκη




Βαρβάρα: βάρβαρη




Βαρθολομαίος: γιος του Τολμάι




Βερέμης: ο ασθενικός, φθίση




Βιόλα: μενεξές




Βιολέτα: υποκορ. του Βιόλα




Γαλάτεια: ισχυρή




Γρηγόρης: άγρυπνος




Γελάσιος: εξαπατημένος




Γαβριήλ: ο Θεός είναι η ισχύς μου




Γερόντιος: ώριμος




Γεώργιος-ία: γεωργός




Γλυκερία: γλυκός μούστος




Γεράσιμος: τιμημένος




Γεθσημανή και Γεσθημανή: ελαιοτριβείο




Δαλιδά: ευχαρίστηση




Δανάη: φαιδρή, χαρούμενη




Δημοσθένης: τόλμη του δήμου




Διάνα: Άρτεμις (εγερτήριο σάλπισμα)




Δομνίκη: κυρία, αρχόντισσα




Δομνίνη: αρχοντοπούλα




Δωροθέα: δώρο Θεού




Δαβίδ: αγαπητός




Δαμιανός: μικρός




Διομήδης: σκέψη του Δία




Διονύσης-ία: Διόνυσος




Δημήτριος-α: μητέρα γη




Δαμασκηνός: ο καταγόμενος από τη Δαμασκό




Δανιήλ: καθαρός




Δανιήλ: κριτής μου είναι ο Θεός




Δαίδαλος: περίτεχνα δουλεμένος, κατάστικτος




Δεσπότης- θηλ. Δέσποινα: ο κύριος του σπιτιού




Δημόκριτος: κριτής του δήμου




Δίκαιος: ο συμμορφούμενος προς τους θεσμούς, τις δικανικές αποφάσεις




Διογένης: γεννημένος από τον Δία




Διόδωρος: δώρο του Δία




Δούκας: άγω, οδηγώ




Έκτωρ: κάτοχος




Ελεονώρα: ξένη




Έλλη: Ελληνίς




Επαμεινώνδας: ο ισχυρότερος




Ερασμία: αξιαγάπητη




Ερρίκος: για πάντα δυνατός




Εύα: η μητέρα των ζωντανών




Ευστράτιος: καλός στρατιώτης




Ευθύμιος: πρόσχαρος




Ευσέβιος: θεοσεβής




Ευστάθιος-ία : ακλόνητος, σταθερός




Ευδοκία: καλή διάθεση




Ευθαλία: ανθισμένη




Ευτρόπιος: προετοιμασμένος




Ευάγγελος-ία: ο φέρων καλές ειδήσεις




Ευβούλη: συνετή




Ευτύχιος-ία: καλότυχος




Ελισάβετ: αφθονία




Ειρήνη: φιλήσυχη




Επιφάνιος: επιφανής




Ελένη: λαμπάδα




Ελισ(σ)αίος: αυτός που ελίσσεται




Ευδόκιμος: επιτυχημένος




Ειρηναίος: ειρηνικός




Ερμιόνη: η καταγόμενη από την ομώνυμη πόλη




Ευανθία: λουλουδιασμένη




Ευφημία: η έχουσα καλή φήμη




Ευφροσύνη: χαρούμενη




Ερωτηίς: ερωτιάρα




Ευλάμπιος-ία: λαμπερός




Επιστήμη: αυτή που γνωρίζει τα πάντα




Ελευθέριος-ία: ελευθερωτής




Ευγένιος-ία: από καλή γενιά




Ειλείθυα: έρχομαι, φέρνω




Ελπίδα: αναμένω, ελπίζω




Ερμής: πιθανόν έρμα= σωρός λίθων




Έρση: έρση, δροσιά




Ευρυδίκη: ευρύς και δίκη




Ευρώπη: πιθανόν ωπός, ανοιχτομάτης




Εμπεδοκλής: ο έχων έμπεδον κλέος, σταθερή δόξα, ο μόνιμα ένδοξος




Ζήνων: Ζευς




Ζαχαρίας: αυτός που θυμάται




Ζηνοβία: αυτή που ζει τη ζωή




Ήβη: ισχύς




Ηρώ: Ήρα




Ηρωδίων: ήρωας




Ηρώδης: ήρωας




Ηράκλειος: ο πολύ δυνατός




Ηλίας: είναι ο Θεός μου




Ηλέκτρα: λαμπρή, φωτεινή




Ησαΐας: σωτηρία του Θεού




Ησίοδος: ρίχνω, εκτοξεύω φωνή, ωδή




Ηρόδοτος: Ήρα και δοτός




Ηώ: χάραμα, αυγή




Θαλής-Θάλεια: ανθηρός




Θεωνάς: κοντά στο Θεό




Θεοδόσιος-α: ο δοσμένος στο Θεό




Θεόδωρος-α: δώρο του Θεού




Θεοφύλακτος: αυτός τον οποίο φυλάει ο Θεός




Θωμάς: δίδυμος




Θεολόγος-ία: αυτός που μιλά για το Θεό




Θεράπων: θεραπευτής




Θεοδότης: ο Θεός δίνει




Θεμιστοκλής: δόξα της δικαιοσύνης




Θεοφάνης: φανέρωση του Θεού




Ιωάννης-α: ευνοημένος από το Θεό




Ιανουάριος: Ιανός




Ιάσων: θεραπευτής




Ιουνία: Ιούνιος, Ήρα




Ιουστίνος: δίκαιος




Ιλαρίων: χαρωπός




Ιούδας: παινεμένος




Ιεζεκιήλ: ο Θεός δυναμώνει




Ιππόλυτος: αυτός που λύνει τα άλογα




Ιπποκράτης: αυτός που κρατά τα άλογα




Ίρις: λυγαριά




Ιφιγένεια: από ισχυρό γένος




Ιουλία: Πέμπτη




Ιωακείμ: ο Θεός σταθεροποιεί




Ιουλιανός: Ιούλιος




Ιωνάς: περιστέρι




Ισσαάκ: γελαστός




Ιάκωβος: αυτός που υποσκελίζει




Ιωσήφ-ίνα: πολύτεκνος




Ιγνάτιος: φωτιά




Ιερώνυμος: ο φέρων ιερό όνομα




Ιορδάνης: εκροή




Ισμαήλ: ο Θεός ακούει




Καλλιρρόη: η καλλίρροη, η με άφθονα νερά




Καλυψώ: αυτή που καλύπτεται




Κάρολος: δυνατός άντρας




Κασσάνδρα: αυτή που υπερέχει




Κίμων: ο έχων σκούρο καφέ χρώμα




Κλέαρχος: ένδοξος άρχοντας




Κλειώ: υπόληψη




Κύρος: κύριος




Κύριλλος: κύριος




Κασσιανός-ή: ο φέρων περικεφαλαία




Κωνσταντίνος-ίνα: σταθερός




Καλλιόπη: ομορφομάτα




Καλλίνικος: λαμπρή νίκη




Κοσμάς: κόσμημα




Καλλίστρατος: καλός δρόμος




Κυριάκος-η: ο ανήκων στο Θεό




Κυπριανός: χάλκινος




Κλεοπάτρα: η από ένδοξο πατέρα




Κυβέλη: Κυβήβη, πιθανόν ανατολ. δάνειο




Λουκάς: ο καταγόμενος από τη Λουκανία




Λέων: λιοντάρι




Λαυρέντιος: δάφνινος




Λυδία: η καταγόμενη από την αρχαία ομώνυμη χώρα




Λύδα: γυναίκα




Λάζαρος: ο Θεός έχει βοηθήσει




Λουκία: λουκάνικο




Λουκιανός: φωτεινός




Λογγίνος: ρήτορας




Λυκούργος: ο ως λύκος συμπεριφερόμενος




Λάμπρος: λαμπρός




Λατίνος: ο καταγόμενος από το Λάτιο




Λευκή: φωτεινή, λαμπρή




Λάουρα: δάφνη, δάφνινο στεφάνι




Μελπομένη: τραγουδίστρια




Μενέλαος: αυτός που μένει με το λαό




Μαλαχίας: μαλακός




Μάξιμος: μέγιστος




Μάρκος: φιλοπόλεμος




Μεθόδιος: μεθοδικός




Μελέτιος: αυτός που δείχνει ενδιαφέρον




Μαρίνα: θάλασσα




Μαρίνος: ο θαλασσινός Μαγδαληνή: από τα Μάγδαλα-Πύργος




Μάρκελλος-α: υποκ. Άρης




Μαρία: πικρή, ανυπότακτη




Μαρκιανός: ο υιοθετημένος




Μιχάλης: ποιος είναι σαν το Θεό;




Ματθαίος-ίλδη: δώρο Θεού




Μηνάς: αυτός που στέλνει μηνύματα




Μελάνη-Μελανία: μελαχρινή




Μιράντα: θαυμαστή




Μυρσίνη: μυρτιά




Μάγια: όχι πολύς, ανεπαρκής




Μαντώ: μάντις




Μερόπη: θνητός άνθρωπος, βροτός




Μιλτιάδης: κοκκινωπός, στο χρώμα του αίματος




Μορφέας: μορφή




Μωυσής: βγαλμένος απ΄ έξω, σωσμένος(απ΄το νερό) (βιβλ. άποψη)




Ναϊάς: πηγή, κρήνη




Νικηφόρος: θέλγει τη νίκη




Νήφων: νηφάλιος




Νεφέλη:νέφος, σκότος




Ναταλία: λουλούδι




Νικήτας: νικητής




Νεόφυτος: καινούρια βλάστηση




Νέστορας: αυτός που επιστρέφει ευτυχής




Νεκτάριος: γλυκός χυμός




Νικόλαος: ο χαρίζων στο λαό




Ναθαναήλ: ο Θεός έχει δώσει




Ξένη: φιλόξενη




Ξενοφών: ηχεί παράξενα




Οδυσσέας: αντικείμενο οργής




Ορέστης: ορεινός και




και Ορέστης: ορεινός




Ορέστης: μετριόφρων




Ονούφριος: σκεπτικός




Όλγα: ευτυχισμένη




Ολυμπιάς: βουνό, Όλυμπος




Όθων: πλούτη, περιουσία




Πρισκίλλη: παλιά




Πάμφιλος: φίλος όλων




Πολύκαρπος: γόνιμος




Πηγή: πάγος




Πατρίκιος: πατέρας




Παύλος: μικρός




Πέτρος: λιθάρι




Προκόπης: προκομμένος




Παγκράτιος: πανίσχυρος




Παρασκευάς,ή: προετοιμασία




Παντελεήμων: τους πάντες ελεεί




Πρόδρομος: αυτός που προηγείται




Πελαγία: η πελαγινή, η πελαγίσια




Πλάτων: ο ευρύστερνος




Πανδώρα: η έχουσα όλα τα δώρα




Πάτροκλος: αυτός που έχει ένδοξο πατέρα




Περικλής: φημισμένος




Πηνελόπη: είδος πουλιού




Περσεφόνη: αυτή που προσφέρει αφθονία




Παυσανίας: αυτός που ανακουφίζει από τη θλίψη




Περσεύς: καταστροφέας




Πολυχρόνης: αυτός που ζει πολλά χρόνια




Πιλάτος: δόρυ, ακόντιο




Ρεβέκκα: παχουλή




Ρεγγίνα: βασίλισσα




Ραφαήλ: ο Θεός έχει θεραπεύσει




Ρωμανός: σφριγηλός




Ραχήλ: προβατίνα




Ρήγας: βασιλιάς




Σίλβεστρος: ασημένιος




Συμεών: αυτός που έχει ακούσει το Θεό




Σαββίνος-α: αναπαυόμενος




Σεραφείμ: φλεγόμενος άγγελος




Σίμων-ώνη: αυτός τον οποίο άκουσε ο Θεός




Σαμψών: ήλιος




Σίλας: πράος




Σωτήρης-ία: λυτρωτής




Σαμουήλ: όνομα του Θεού




Σαλώμη: ειρήνη




Σοφοκλής: δοξασμένος, σοφός




Σταύρος: στύλος




Σαββάτιος: αναπαυμένος




Σέργιος: αυτός που του αρέσει ο περίπατος, το σεργιάνι




Σωκράτης: δυνατός




Σεβαστιανός-ή: αποσυρόμενος




Στυλιανός-ή: αστέρι και




Στυλιανός: στύλος




Σύλβια: δάσος




Σάββας: Σάββατο




Σπυρίδων-ούλα: ο εύπορος, που έχει πολύ σιτάρι




Στέφανος-ία: στεφανωμένος




Σίσυφος: πανούργος




Τατιανή: αυτή που τακτοποιεί




Τιμόθεος: τίμα το Θεό




Τρύφων: φιλήδονος




Ταράσιος: ταραχοποιός




Τίμων: τιμημένος




Τριαντάφυλλος-ιά: ρόδινος




Τίτος: ο χαίρων σεβασμού




Τερέζα: από το ελλην. θερίζω δηλώνοντας γονιμότητα και κατ΄ άλλους από το τοπωνύμιο Θήρα




Φαίδων: χαρούμενος, γελαστός




Φωκίων: φώκια




Φώτης-εινή: φανέρωση του Θεού




Φλαβιανός: ξανθός




Φιλοθέη: αγαπά το Θεό




Φιλήμων: φιλικός




Φεβρωνία: εξαγνισμένη




Φλώρα: λουλούδι




Φανούριος-ία: αυτός που φωτίζει, που φανερώνει




Φίλιππος: φίλος των αλόγων




Φαίδρα: λαμπερή




Φιλάρετος-η: φίλος της αρετής




Χαράλαμπος-ία: αυτός που λάμπει από χαρά




Χρύσανθος-άνθη: χρυσό λουλούδι




Χριστόφορος: ο φέρων το Χριστό




Χριστίνα: χρισμένη




Χαριτίνη: χαριτωμένη




Χρυσή: μαλαματένια




Χρήστος-ίνα: ο χρηστός, ο ηθικός




Χαρίλεια: χάρις-δόξα




Χαρίλαος: χάρις του λαού




Ωρίων: ώρα, φροντίδα

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Η Ενημέρωση στην Ελλάδα και τoν Κόσμο