Σ' αγαπώ...
Σ' αγαπάω...
Μοιάζουν ίδια κι όμως ένα τονισμένο α μπορεί να κάνει τη διαφορά, κι η διαφορά είναι ...
χαώδης και τεράστια...
χαώδης και τεράστια...
Αν υποθέσουμε πως είναι ειλικρινές κι αληθινό και στις δύο περιπτώσεις τότε...
Το πρώτο κρύβει τον απόλυτο χαρακτήρα της αγάπης και όλη της τη δυναμική. Όταν λες σε κάποιον σ' αγαπώ υπονοείται μια κάποια κτητικότητα κι ένα εγώ έτοιμο να τον διεκδικήσει μέχρι τέλους. Ακούγονται περίτρανα νότες σιγουριάς κι ίσως μιας κάποιας αλαζονείας. Σ' αγαπώ σημαίνει μου ανήκεις, κι αν όχι θα σε κάνω δικό μου με κάθε τρόπο. Υποχθόνια ξεπροβάλουν και οι χίλιοι καρδινάλιοι εγωισμός που έχεις και παίρνουν θέση στη μάχη.
Η μάχη όμως είναι καθαρά για λόγους αυτοϊκανοποίησης, όχι ότι δεν τον αγαπάς, απλά τον αγαπάς για 'σένα κι όχι για εκείνον. Δεν σε ενδιαφέρει μια θέση στην καρδιά του αλλά μια θέση δική του στη ζωή σου. Δεν θα προσέξεις τόσο τις λεπτομέρειες που τον δυσαρεστούν, φτάνει μόνο η γενική εικόνα να είναι καλή. Μια κερδισμένη μάχη, όμως, δεν συνεπάγεται και κερδισμένο πόλεμο. Γιατί αν η αγάπη δεν είναι πόλεμος τότε δεν ξέρω τι είναι. Βέβαια, ο πόλεμος είναι ένα σύνολο μαχών και παθών και για να τον κερδίσεις πρέπει η στρατηγική σου να είναι πολυδιάστατη, πολύχρωμη και καλοδουλεμένη.
Αν χαθεί ο πόλεμος δεν χάνεται η ζωή. Το πλήγμα που θα σου επιφέρει θα είναι πιο σοβαρό από την ίδια την απώλεια του, ας τον πούμε, αγαπημένου σου. Οι άνθρωποι που λένε σ' αγαπώ είναι από τη φύση τους φίλαυτοι και εγωκεντρικοί, θα μου πεις αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου πως θα αγαπήσεις τον άλλο. Απλά θα τον αγαπήσεις γιατί σε βολεύει η κατάσταση στην οποία βρίσκεται και θα τον αγαπήσεις ρηχά και ανώριμα. Θα του μοιράζεις ντουζίνες τα σ' αγαπώ σου σε κάθε ευκαιρία και μόλις ο εγωπαθής κώλος σου ξεβολευτεί από την πολυθρόνα θα την κάνεις με ελαφρά. Αμ, δε σου τα 'πανε καλά κουκλίτσα μου! Δε σε λέει κανείς ψεύτρα, τον αγαπάς αληθινά. Απλά τον αγαπάς μέχρι εκεί που πατάς και φοβάσαι να κολυμπήσεις παραπέρα.
Υπάρχουν βέβαια κι οι άλλες, εκείνες που δε λένε σ'αγαπώ...
Εκείνο, το δεύτερο, που διαφοροποιείται με ένα -ά- έχει μέσα του τόσα πολλά. Ένα τονισμένο α από μόνο του αν το δεις θυμίζει κραυγή. Αυτό είναι το σ' αγαπάω, μια κραυγή. Πολλαπλά τα νοήματα, πολλαπλά τα εγκαύματα από την ζέστα της καρδιάς. Αχ, και να 'ξερες τι σημαίνει αυτή η κραυγή, να μπορούσες μόνο να συλλογιστείς τον πόνο που κρύβει. Πίσω από ένα σ' αγαπάω φυτρώνουν κάθε λογής αγκαθωτά και όμορφα λουλούδια. Όταν το λες σε πιάνει λίγο το παράπονο, λες κι η ψυχή σου φωνάζει κι εκλιπαρεί για λίγη προσοχή. Εδώ είσαι εσύ που βρήκες χώρο στην καρδιά σου για εκείνον και ζητάς λίγο χώρο στη ζωή του.
Κι εσύ θα δώσεις μάχη, μόνο που η δική σου μάχη θα 'ναι σιωπηλή και θα είναι μάχη ανάμεσα στην ευτυχία σου και τη δική του. Αν αυτές οι δυο τα βρουν και γίνει ανακωχή ξέχνα τις μάχες ξέχνα τα όλα, ετοίμασε προίκα. Αν, πάλι, όχι τότε το σ' αγαπάω θα κρύβει πόνο, θα κρύβει θλίψη αλλά θα είναι η απόδειξη ότι τον αγάπησες για εσάς κι αφού τα πράγματα ήρθαν έτσι τον άφησες να φύγει. Το ερώτημα είναι: Μπορείς να χαίρεσαι με τη χαρά του; Μπορείς να ζεις με τον φόβο ότι μια μέρα δεν θα τον ξαναδείς; Μπορείς να το αντέξεις;
Οι άνθρωποι που διαλέγουν να εκφραστούν με "κραυγές" έχουν συνήθως χαμηλή αυτοεκτίμηση και αγνά συναισθήματα. Είναι αυτοί που σε έναν καβγά θα σκύψουν το κεφάλι και θα σηκώσουν το φορτίο και των δύο μόνο για να διώξουν την αρνητικότητα από τον χώρο. Είναι εκείνοι που όταν θα τους αφήσεις και θα φύγεις θα μείνουν να σε κοιτούν να προχωράς μέχρι να βγεις από το οπτικό τους πεδίο, γιατί δεν θα σε κυνηγήσουν. Τέλος, σημαίνει τέλος. Το καταλαβαίνουν και δέχονται ό,τι κι αν τους πεις. Είναι αλτρουιστές κι έχουν εμμονή με το άδικο δούναι και λαβείν όταν αυτό έχει κλίση προς το δούναι. Γιατί ποτέ δεν θα πάρουν περισσότερα από όσα δίνουν και ποτέ δεν θα έχουν όλα όσα ονειρεύτηκαν γιατί σκοπός και όνειρό τους είναι να σε βλέπουν να γελάς με τα μάτια. Γιατί ποτέ δεν θα αρκεστούν σε μια γενικά καλή κατάσταση. Είναι εκ φύσεως τελειομανείς, κι η παραμικρή λεπτομέρεια που δέχεται βελτίωση πρέπει να φτάσει το άψογο, το αψεγάδιαστο, το ουτοπικό. Το θέμα είναι: Εσύ την θες αυτή την ευτυχία;
Υπάρχω κι εγώ, που σ' αγαπώ και σ' αγαπάω...
Τι γίνεται με 'μένα;
Είναι κακό να τα θέλω όλα από 'σένα και με 'σένα;
Θα δείξει...
