“Λυσιστράτη”, ξανά, Αντώνη, με μια διαφορετική θεατρική πρόταση του Τσεζαρις Γκραουζίνις στο έργο του Αριστοφάνη όπου περιοδεύετε όλο το καλοκαίρι, και απόψε παρουσιάζεται ξανά στη Θεσσαλονίκη. Πώς έγινε το όλο “πάντρεμα”;
Αρχικά, ήταν μια επιλογή του Σπύρου Ευαγγελάτου, που ήταν να το σκηνοθετήσει. Με ειδοποίησαν ότι θέλουν να είμαι στη δουλειά, και δέχτηκα. Ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί του, μιας και δεν είχε τύχει ποτέ, αλλά με ένα πρόβλημα υγείας που είχε, αναγκαστικά, αποσύρθηκε από τη σκηνοθεσία και ανέλαβε ο Γκραουζίνης, που βρέθηκε με έναν θίασο που δεν ήτανε δική του επιλογή να αναλάβει το κομμάτι της σκηνοθεσίας της δουλειάς αυτής. Νομίζω ότι έκανε μια πολύ-πολύ ωραία δουλειά, μια διαφορετική απόδοση της Λυσιστράτης- ενώ εγώ την έχω ξαναπαίξει άλλες δύο φορές, μία με το Εθνικό Θέατρο και μία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Αυτή εδώ, είναι μια πολύ διαφορετική παράσταση, πιο ανάλαφρη, διασκεδαστική και μίνιμαλ
Η αλήθεια είναι ότι, ο κόσμος το έχει ανάγκη..
Έχει ανάγκη μια ελαφρότητα και ταυτόχρονα μια ουσία, και το΄χει καταφέρει αυτή η παράσταση από μια σκηνοθετική πρόταση πέρα από το “κάντε έρωτα, όχι πόλεμο”…. η δική μας πρόταση λέει, ας ξαναδούμε τις ζωές μας και ας γυρίσουμε στις πραγματικές αξίες της ζωής.
Πιστεύεις ότι το ελληνικό θέατρο το προσπαθεί αυτό; Η ελαφρότητα συνάμα με την ουσία, να υπάρχει ως περιεχόμενο σ΄αυτό που προσφέρει στον κόσμο;
Αυτό προσπαθεί, γενικά, το θέατρο, γιατί αυτή είναι και η δουλειά του. Να σου πει αυτό το πράγμα. Τώρα αν τα καταφέρνει ή όχι…δεν είναι πάντα το αποτέλεσμα τέτοιο, αλλά η προσπάθεια του θεάτρου είναι να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων, να τους κάνει να σκεφτούν, και να δώσει ελπίδα σ΄ αυτόν του παρακολουθεί θέατρο…Μια ελπίδα για τη ζωή, ένα φως.
Είσαι, αντικειμενικά, ένας από τους καλύτερους Έλληνες κωμικούς ηθοποιούς, από τους καλύτερους της γενιάς σου και το έχεις δείξει μέσα από την πορεία σου. Οι τελευταίες θεατρικές παραστάσεις που πρωταγωνιστείς , το καταμαρτυρούν, με κορυφαία το “Θα σε πάρω να φύγουμε”. Ποιο στοιχείο, στην κωμωδία το τελευταίο διάστημα εντόπισες και είπες, “α, ωραία, το μάθαμε κι αυτό τούτη τη φορά… το κάτι παραπάνω”;
Πολύ δύσκολη ερώτηση που θέλει πολύ σκέψη για να σου την απαντήσω….. αυτό όμως που μπορώ να σου πω, είναι, πως αυτό που έχω καταφέρει πια, μέσα από τις τελευταίες μου δουλειές είναι να΄μαι πιο λιτός, πιο αφαιρετικός στον τρόπο που προσεγγίζω τα πράγματα και να γίνομαι με αυτόν τον τρόπο όλο και πιο ουσιαστικός. Με μεγαλύτερη ανοιχτωσιά μέσα μου στη συναλλαγή αυτή με το θεατή. Νιώθω πια ότι είμαι εκεί και η καρδιά μου είναι ακόμα πιο ανοιχτή προς το θεατή, η επικοινωνία μου είναι ακόμα καλύτερη, πιο δυνατή, πιο ουσιαστική.
Τα ‘χαμε ξαναπεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, όταν είχατε έρθει με το θέατρο BADMINTON, την εποχή του ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ, και μου είχε κάνει εντύπωση που έλεγες ότι δεν το απολαμβάνω όσο του πρέπει, αυτό που βιώνω καθημερινά. Τη στιγμή που από κάτω ήταν μια γεμάτη πλατεία θεάτρου χιλιών πεντακοσίων θεατών που σε καταχειροκροτούσε. Σε αυτό το κομμάτι, νιώθεις να έχεις γίνει καλύτερος; Απολαμβάνεις τη φετινή επιτυχία στη ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ, με τον κόσμο, σε προσωπικό επίπεδο, τώρα πια που μου λες πως είσαι πιο ανοιχτός με το κοινό;
Δεν είναι ότι στην προηγούμενη παράσταση δεν το απολάμβανα 100%, απλά είμαι ένας άνθρωπος που γενικά δεν στέκεται πολύ στην επιτυχία-κακώς ίσως! Γιατί δεν είναι ότι δεν με ενδιαφέρει να είναι επιτυχημένη η δουλειά μου-προς Θεού!-αλλά από τη στιγμή που ξέρω ότι αυτό είναι δεδομένο και πήγε καλά, θέλω να πάω παρακάτω, και το παρακάτω δεν έχει να κάνει με το να κάθομαι εγώ στις δάφνες μου και να το απολαμβάνω… το νιώθω ότι είναι λίγο παραπάνω ματαιόδοξο.
Το επόμενο θεατρικό βήμα που θα πρωταγωνιστείς, για το χειμώνα, είναι το “ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ”;
“Θα περάσει κι αυτό” η συνέχεια του “Θα σε πάρω να φύγουμε”, που έρχεται από τέλος Οκτώβρη, στο θέατρο BADMINTON. Έχουμε τη συνέχεια της ιστορίας της Ελλάδος, μέσα από την επιθεώρηση που είναι από το ΄67 μέχρι το 2000, περίπου, δηλαδή από τη Χούντα, μέχρι το “My Number one” της Έλενας Παπαρίζου. Συστήνω και την κόρη μου την μετεπιθεώρηση που έχουμε τη χαρά να είναι μαζί μας η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, στο ρόλο αυτό.
Δεν είναι λίγο ρίσκο αυτή η συνέχεια;
Δεν μου έχει τύχει και ποτέ στη ζωή μου να παίξω τη συνέχεια σε κάτι. Θα είναι πάρα πολύ διασκεδαστικό, ακόμα περισσότερο και από το “ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ”. Τουλάχιστον από κείμενο, μπορώ να στο εγγυηθώ αυτό. Έχει πολύ γέλιο, έχει συγκίνηση, έχει πολύ-πολύ ωραία πράγματα
Από όλο αυτό το ταξίδι που έχετε κάνει με τη “Λυσιστράτη”, κάτι που σου έχει πει κάποιος θεατής και σε συγκίνησε πολύ;
Ένα πιτσιρίκι που μου είπε ότι “σας παρακολουθώ από μωρό παιδί”. Είναι πολύ συγκινητικό να σου λέει ένα 20χρονο παιδί ότι σε παρακολουθώ από πιτσιρικάκι….
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
“Λυσιστράτη”
του Αριστοφάνη
Μαρία Καβογιάννη
Αντώνης Λουδάρος
Θανάσης Τσαλταμπάσης
Καίτη Κωνσταντίνου
Νάντια Κοντογεώργη
και πολλοί ακόμη ηθοποιοί
Πέμπτη 28 Αυγούστου
Ανοιχτό θέατρο Συκεών Θεσσαλονίκης
ενώ συνεχίζεται η πανελλαδική περιοδεία
