Ήταν Αύγουστος του 1948, όταν μια απίστευτη φωτογραφία δημοσιεύθηκε σε μια αμερικανική εφημερίδα. Η λεζάντα ...
έγραφε «Μια μεγάλη επιγραφή ‘Πωλούνται΄ σε μια αυλή του Σικάγο, λέει σιωπηλά την ιστορία του κύριου και της κυρίας Chalifoux, που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της έξωσης. Μην έχοντας κάπου να στραφούν, ο άνεργος οδηγός και η σύζυγός του, αποφάσισαν να πουλήσουν τα παιδιά τους».
έγραφε «Μια μεγάλη επιγραφή ‘Πωλούνται΄ σε μια αυλή του Σικάγο, λέει σιωπηλά την ιστορία του κύριου και της κυρίας Chalifoux, που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της έξωσης. Μην έχοντας κάπου να στραφούν, ο άνεργος οδηγός και η σύζυγός του, αποφάσισαν να πουλήσουν τα παιδιά τους».
Το 1948 ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδος. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε μόλις τελειώσει και είχε δώσει τη σκυτάλη στον Ψυχρό Πόλεμο. Κατά την διάρκεια του πολέμου, τα τρόφιμα και γενικότερα τα αποθέματα μειώθηκαν και η κοινωνία των ΗΠΑ έκανε αρκετά χρόνια να συνέλθει.
Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν αποτελεί δικαιολογία για να πουλήσεις τα παιδιά σου. Και μάλιστα σε όποιον δώσει τα περισσότερα, χωρίς να ξέρεις που θα καταλήξουν. Όταν τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία (με κάποια μέλη της οικογένειας να λένε πως η μητέρα πήρε χρήματα γι’ αυτήν) εκτός από τα τέσσερα παιδιά που είχαν ηλικία από 2 έως 6 ετών, η Lucille Chalifoux ήταν έγκυος στο 5ο. Και τα πέντε αυτά παιδιά πουλήθηκαν σε διάφορες οικογένειες.
Η RaeAnn και ο αδερφός της Milton, αγοράστηκαν για 2 δολάρια ο καθένας και κατέληξαν σε μια φάρμα, όπου η νέα τους οικογένεια ήθελε απλά χέρια για εργασία. Η κακοποίηση ήταν καθημερινή και πολλές φορές τα βράδια, τα δυο αδέρφια κατέληγαν αλυσοδεμένα στους στάβλους. Όταν έγινε 17 ετών, η RaeAnn έπεσε θύμα απαγωγής και βιασμού και κατέληξε σε ένα άσυλο για ανύπαντρες μητέρες, αφού έμεινε έγκυος από τον βιαστή της. Το παιδί της δόθηκε για υιοθεσία και εκείνη αποφάσισε να μην ξαναγυρίσει ποτέ στο σπίτι των θετών γονιών της. Αργότερα απέκτησε έναν γιο.
Ο αδερφός της ο Milton, όσο μεγάλωνε αντιδρούσε όλο και πιο βίαια στην κακοποίηση που δεχόταν, με αποτέλεσμα να καταλήξει για αρκετά χρόνια σε ψυχιατρείο, για να γλιτώσει την φυλακή.
Ο μικρότερος αδερφός τους David, μεγάλωσε με μια αυστηρή και θρήσκα οικογένεια που τον περιόριζε αρκετά. Τα νεανικά του χρόνια ήταν γεμάτα αντίδραση. Ζούσε κοντά στην RaeAnn και στον Milton και πολλές φορές τους επισκεπτόταν τα βράδια για να τους λύσει από τις αλυσίδες. Στα 16 του έφυγε από το σπίτι και βρήκε καταφύγιο στον στρατό, ο οποίος τον βοήθησε να ξεφύγει από την ανάδοχη οικογένειά του αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό.
Η μεγαλύτερη αδερφή τους, Lana, πέθανε το 1998 από καρκίνο. Τα υπόλοιπα αδέρφια αποφάσισαν να ενωθούν και πάλι μέσω των social media, το 2013. Κανένα από τα παιδιά που πουλήθηκαν δεν έχει συγχωρέσει τη μητέρα τους. Μόνο ο David την συνάντησε, με την ελπίδα να του ζητήσει συγνώμη. Το μόνο όμως που του είπε είναι ότι έμοιαζε στον πατέρα του. Η μητέρα τους απέκτησε άλλα τέσσερα παιδιά, αφού πούλησε τα πρώτα πέντε, τα οποία και κράτησε.
Η φωτογραφία του 1948 δεν έκρυβε και δεν έλεγε σιωπηλά μόνο μια τραγική ιστορία. Γέννησε πολλές και διαφορετικές τραγικές ιστορίες, οι οποίες συνεχίστηκαν για χρόνια, γεμίζοντας πέντε ανθρώπους με ερωτηματικά, πόνο και οργή.