Υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να κάνουν συμφωνία με τον διάβολο, αντιγράφοντας τον ...
μύθο του Φάουστ, για να κερδίσουν νιάτα, ταλέντο, δόξα ή ότι άλλο έχουν κατά νου. Ο Robert Johnson ήταν το 11ο παιδί της Julia Major Dodds.
Είχε αποκτήσει ακόμα 10 παιδιά με τον σύζυγό της, αλλά ο πατέρας του Robert ήταν ένας εργάτης σε φυτείες. Ήταν παιδί εκτός γάμου.
μύθο του Φάουστ, για να κερδίσουν νιάτα, ταλέντο, δόξα ή ότι άλλο έχουν κατά νου. Ο Robert Johnson ήταν το 11ο παιδί της Julia Major Dodds.
Είχε αποκτήσει ακόμα 10 παιδιά με τον σύζυγό της, αλλά ο πατέρας του Robert ήταν ένας εργάτης σε φυτείες. Ήταν παιδί εκτός γάμου.
Ο σύζυγος της Julia εκδιώχθηκε από το Μισισιπί και πήγε στο Μέμφις. Εκεί τον ακολούθησε ο Robert μαζί με τα αδέρφια του. Έμαθε τα βασικά της κιθάρας από έναν από τους αδερφούς του. Και επέστρεψε λίγο αργότερα στο Μισισπί. Ο Robert δεν ενδιαφερόταν για την δουλειά. Ήθελε να παίξει μουσική. Ο θρύλος ξεκίνησε λίγο αργότερα.
Μια βραδιά σε ένα μαγαζί που βρισκόταν, το 1930, άρχισε να γρατζουνάει την κιθάρα. Οι ιδιοκτήτες θεώρησαν πως με τον τρόπο που παίζει ενοχλεί τον κόσμο και τον πέταξαν έξω. Εμφανίστηκε έναν χρόνο αργότερα με δική του κιθάρα. Οι ιδιοκτήτες των κοίταξαν με διάθεση κοροϊδίας. Όμως όταν άρχισε να παίζει, όλοι σταμάτησαν. Ήταν σαν κάποιος να έπαιζε πιάνο με τρία χέρια, πάνω στην κιθάρα. Η τεχνική του ήταν ασυνήθιστη. Το ίδιο και η ευκολία με την οποία έπαιζε.
Ο θρύλος συνεχίστηκε. Η blues ήταν ακόμα για πολλούς η μουσική του διαβόλου, στον αμερικανικό νότο. Οπότε η ιστορία που πλάστηκε για την ξαφνική μετατροπή του Robert Johnson από αρχάριο σε βιρτουόζο, περιείχε την κλασική πλέον ιστορία της συνάντησης με τον διάβολο στο σταυροδρόμι.
Ο θρύλος λοιπόν λέει πως κάποιος του είπε να πάει στο συγκεκριμένο σταυροδρόμι του Μισισιπί μαζί με την κιθάρα του. Εκεί βρήκε έναν σωματώδη μαύρο άνδρα, τον διάβολο, ο οποίος πήρε την κιθάρα, την κούρδισε, έπαιξε κάποια τραγούδια και του την έδωσε πίσω. Η συμφωνία είχε γίνει. Ο Robert είχε πουλήσει την ψυχή του με αντάλλαγμα την δόξα μέσω της blues. Πράγμα που έγινε.
Δεν διέψευσε ποτέ το μύθο. Μάλλον θεώρησε ότι του έδινε μεγαλύτερο μυστήριο. Από τα 29 τραγούδια που ηχογράφησε και που ενέπνευσαν πολλούς μεταγενέστερους μουσικούς, πολλά είχαν άμεση αναφορά στην συνάντηση. «Cross Road Blues», «Me and the Devil Blues», «Hellhound on My Trail» και άλλα. Όταν πέθανε, μόλις στα 27 του, ήταν σαν εξαφανίστηκε. Ακόμα και 30 χρόνια αργότερα, όταν κάποιος ανακάλυψε το πιστοποιητικό θανάτου του, η αιτία δεν αναγραφόταν σε αυτό. Και φυσικά ο θρύλος ότι «πούλησε την ψυχή του στον διάβολο» μεγάλωσε κι άλλο.
Το πιο πιθανό είναι να πέθανε από δηλητηρίαση, όταν ο ζηλιάρης σύζυγος μια γυναίκας με την οποία φλέρταρε ο Johnson, δηλητηρίασε ένα μπουκάλι ουίσκι. Πως όμως είχε γίνει τόσο καλός με την κιθάρα;
Το πρώτο ατόπημα στην ιστορία με τον διάβολο είναι πως δεν του πήρε έναν χρόνο αλλά τρία για να μετατραπεί σε βιρτουόζο. Ενώ έψαχνε τον φυσικό του πατέρα, γνώρισε τον επίσης θρυλικό κιθαρίστα Ike Zimmerman, ο οποίος έγινε μέντοράς του. Ο Johnson ξημεροβραδιαζόταν σπίτι του, θέλοντας να γίνει όσο καλύτερος μπορούσε. Και έγινε. Η εντατική εξάσκηση τον έκανε έναν από τους καλύτερους κιθαρίστες της εποχής. Και έγινε τόσο καλός, που ήταν πιο εύκολο να πιστέψει κάποιος την ιστορία με τον διάβολο, παρά την αλήθεια...