11 Αυγ 2017

ΠΡΟΣΩΠΑ: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: Η καταξιωμένη ηθοποιός που δεν θέλει ούτε γάμο, ούτε παιδιά και μιλάει μόνο μέσα από την τέχνη της


Η σπουδαία ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη επιστρέφει στην Επίδαυρο, αυτή τη φορά ερμηνεύοντας την Άτοσσα στους «Πέρσες» του Αισχύλου, στις...
11 και 12 Αυγούστου. 




Την παράσταση σκηνοθετεί ο Άρης Μπινιάρης με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και δίπλα στην Καρυοφυλλιά βρίσκεται ο Νίκος Ψαρράς. Η ίδια είχε πει ότι περίμενε την παράσταση «με µεγάλο άγχος και µε αληθινή λαχτάρα» καθώς είναι έργο που λατρεύει κι «ένας ρόλος-όνειρο ζωής».

Όπως είναι φυσικό, ένα τόσο μεγάλο όνομα του ελληνικού θεάτρου δεν θα μπορούσε να μην έχει ήδη σχεδιάσει την πορεία της επόμενης σεζόν. Θα παίξει την Αρκάντινα στον «Γλάρο» του Τσέχωφ, που θα ανεβάσει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ο Γιάννης Χουβαρδάς. Κι όλα αυτά, έχοντας παράλληλα τις μουσικές παραστάσεις - αφιέρωμα στο Νίκο Γκάτσο, όπου η Καρυοφυλλιά απαγγέλλει ποιήματα και τραγουδά στίχους πλάι στον Μανώλη Μητσιά.

Κρίνοντας από την πιο πρόσφατη σεζόν, η ηθοποιός παραμένει καλλιτεχνικά άκρως δραστήρια, φροντίζει να κρατά τη προσωπική της ζωή (όσο μπορεί) εκτός της δημοσιότητας κι ό,τι έχει να πει, το λέει πάνω στο σανίδι.



Τα παιδικά χρόνια μέσα στα χωράφια

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη γεννήθηκε το 1958 στη Δόξα Διδυμοτείχου του Νομού Έβρου. Μέχρι την ηλικία των 12 ετών έζησε και μεγάλωσε στο χωριό, έχει εικόνες «από τη συγκομιδή του καλαμποκιού, των καρπουζιών, τα νυχτέρια στα σπίτια, τα χωράφια». Πολύτιμες μνήμες για την ίδια. «Αισθάνομαι προνομιούχα που τα έχω ζήσει και δεν μεγάλωσα μέσα σε ένα διαμέρισμα βλέποντας τηλεόραση», έχει πει χαρακτηριστικά.

Η νεαρή κοπέλα δεν ένιωθε καμιά ανάγκη να φύγει. Ήταν ο πατέρα της που το επέλεξε. «Δεν το ήθελα εγώ γιατί δεν το ήξερα εγώ. Ήταν ένα όνειρο του πατέρα μου». Ήταν καλή μαθήτρια. «Οι δάσκαλοι του έλεγαν ότι είμαι έξυπνο παιδί με μέλλον, ότι πρέπει να σπουδάσω». Εκείνος της έλεγε ότι θα φύγουν από το χωριό «για να μην πατάς πια λάσπες και να μην κάνουν τα παπουτσάκια σου τσίκι-τσίκι-τσικ στην άσφαλτο. Ξερίζωσε την οικογένειά του για να δώσει ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά του». Την ίδια στιγμή, βέβαια, ο μεγαλύτερος σε ηλικία αδελφός της ακολούθησε τον δρόμο του αδελφού του πατέρα τους, μετανάστης στη Γερμανία όπου εργάστηκε στη Μερσεντές.



Το πάθος για τα Αρχαία Ελληνικά, την οδήγησε στο… Πολυτεχνείο!

Στην έκτη δημοτικού ήταν σε πόλη, το Διδυμότειχο, μακριά από γονείς, συγγενείς και φίλους. Αργότερα ολόκληρη η οικογένεια πήγε στην Κομοτηνή. Ο πατέρας της, που ασχολούνταν και με το ζωεμπόριο, είχε κάποιες ευκαιρίες. «Έφαγε στραπάτσα, πήγαμε στη Θεσσαλονίκη». Στη Γ' Γυμνασίου το πάθος της κυρίας Καραμπέτη για τα Αρχαία Ελληνικά, ένα μάθημα που λάτρευε, έπρεπε να διακοπεί διότι η νοοτροπία ότι «οι καλοί μαθητές πήγαιναν στα δύσκολα», την ώθησε, όχι ακριβώς με τη θέλησή της, στη θετική κατεύθυνση. Έτσι, βρέθηκε στο… Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, όπου σπατάλησε τζάμπα -σύμφωνα με την ίδια- τρία χρόνια από τη ζωή της. Τα παράτησε για να σπουδάσει στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.



Δούλευε ενώ σπούδαζε

Δεν ήταν εύκολα χρόνια καθώς ζούσε σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες. «Παρέδιδα μαθήματα μαθηματικών, εργάστηκα ως μπέιμπι σιτερ, σερβιτόρα σε μπαρ. Ακόμη και στα πρώτα χρόνια της θεατρικής μου πορείας, στην Πειραματική Σκηνή της "Τέχνης", επειδή δεν παίρναμε δραχμή, δούλευα παράλληλα κι αλλού», έχει δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξή της στο «BΗΜΑgazino».



Τα κολακευτικά λόγια από την «πριγκίπισσα» των παιδικών χρόνων

Το όνειρο της ηθοποιίας είχε μπει στο μυαλό της από μικρή ηλικία, αν και αρχικά ήθελε να γίνει… γιατρός καθώς ντρεπόταν να μιλήσει για την πραγματική της επιθυμία μιας και «νόμιζα ότι οι ηθοποιοί γεννιούνται, είναι αυθύπαρκτοι, κάτι σαν τους πρίγκιπες. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ας πούμε ήταν μια πριγκίπισσα· δεν μπορούσε κάποιος να γίνει Αλίκη».

Η μοίρα παίζει καμιά φορά περίεργα παιχνίδια και όταν πλέον η Καρυοφυλλιά έχει ξεκινήσει να μεγαλουργεί, το 1992 η «πριγκίπισσα» των παιδικών της χρόνων θα καλέσει τους τηλεθεατές του «Πρωινού Καφέ» -όπου έδινε συνέντευξη- να συγκρατήσουν το όνομα της Καραμπέτη καθώς το μέλλον επιφύλασσε μια λαμπρή καριέρα. Ήταν φυσικά η ίδια η Αλίκη Βουγιουκλάκη!



Καριέρα σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 μέχρι και σήμερα, το άστρο της Καρυοφυλλιάς λάμπει όλο και περισσότερο. Ερμηνεύει σπουδαίους ρόλους στο σανίδι, ενώ δεν λείπουν και οι εμφανίσεις σε κινηματογράφο και τηλεόραση. Θα ήταν αδύνατο να αναφέρουμε όλες τις παραστάσεις και τις δουλειές που έχει κάνει, όποτε θα αρκεστούμε στην απάντηση που έχει δώσει η ίδια όταν ρωτήθηκε για τους αγαπημένους της ρόλους:


«Σίγουρα την Αναμπέλα του "Κρίμα που είναι πόρνη", τη "Λούλου" του Βέντεκιντ και τη Μάσα των "Τριών αδελφών" της εποχής του Ανοιχτού Θεάτρου, για τη δύναμη των παραστάσεων κι επειδή είναι συνδεδεμένες με μία από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωής μου. Την Αντιγόνη, για τη μνήμη του Μίνω Βολανάκη. Τη Μήδεια, γιατί είναι από τους σπουδαιότερους ρόλους που έχουν γραφτεί ποτέ, αλλά και γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω σε όλον τον κόσμο και να αποκτήσω μοναδικές εμπειρίες.


Επίσης, τη Μήδεια του Δημητριάδη, για τη σύγχρονη εκδοχή του τραγικού. Τις Ηλέκτρες, τις Κλυταιμνήστρες - κυρίως αυτήν που μου δίδαξε ο Πέτερ Στάιν -, τη λαίδη Μάκβεθ, τον Αμλετ, για την τεράστια αξία τους ως ρόλων. Την Τσούνγκα, για τη θητεία μου σε κάτι χαρακτηριστικά διαφορετικό. Τη Μεγάρα του "Ηρακλή μαινόμενου" για την αποκαλυπτική συνεργασία με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό. Την Κριστίν Μάνον στο "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα", για τη μεγάλη καλλιτεχνική αρτιότητα της παράστασης του Γιάννη Χουβαρδά. Τη Ραμόνα, για τη γραφή της Γλυκερίας Μπασδέκη και το μεταμοντέρνο σύμπαν των Bijoux de Kant. Ο κατάλογος είναι τεράστιος και άφησα απέξω πολλές άλλες αγαπημένες στιγμές, επειδή έχω ήδη μακρηγορήσει».


Το ευρύ κοινό την γνώρισε από τις πολλές τηλεοπτικές της δουλειές όπως ήταν τα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», «Ο μεγάλος θυμός», αλλά και εμφανίσεις σε επεισόδια της «Ανατομίας ενός εγκλήματος», του «Κόκκινου Κύκλου» και της «10ης Εντολής».


Γιατί δεν θέλησε να γίνει μητέρα

Παρά την τεράστια προβολή που συνεπάγεται το επάγγελμά της, η ίδια κρατά την προσωπική της ζωή έξω από τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ δεν αγαπά ούτε τις κοσμικές εμφανίσεις καθώς όπως έχει πει «νιώθει αμηχανία».

Σε ερώτηση που της είχε γίνει γιατί δεν έφτασε ποτέ να ζήσει τη μητρότητα, είχε απαντήσει ότι δεν το θέλησε ποτέ. «Πολλοί ήταν οι λόγοι. Ο πρώτος και βασικότερος ήταν ο υπαρξιακός μου τρόμος. Ήρθα από μικρό παιδί σε επαφή με την έννοια του θανάτου. Μια πολύ αγαπημένη οικογενειακή φίλη έχασε τα δυο και μοναδικά της παιδιά όταν εγώ ήμουν στην εφηβεία. Και αυτόν τον πόνο της μητέρας τον έζησα από κοντά. Και δεν μπόρεσα να ξεπεράσω τον βαθύ τρόμο του να γεννάς ένα παιδί και μετά να το χάνεις... Αυτά ήταν τα αισθήματά μου, όσο παράλογα κι αν ακούγονται. Μεγαλώνοντας, η ζωή μου ήταν πάρα πολύ γεμάτη. Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη και το πάθος μου για την τέχνη μου ώστε δεν είχα κάποιο κενό που έπρεπε να αναπληρωθεί από τη γέννηση ενός παιδιού...

Κι έπειτα υπήρχε και το γεγονός ότι πάντα ήμουνα κατά του γάμου. Και οι ερωτικές μου σχέσεις ήταν πάντοτε με ανθρώπους οι οποίοι προέρχονταν από τον χώρο του θεάτρου, χωρίς οικονομικό υπόβαθρο, με αβέβαιο παρόν και μέλλον. Οπότε έλεγα: ‘Και πώς θα το ζήσω ένα παιδί όταν καλά - καλά δεν μπορώ να συντηρηθώ εγώ’... Όμως κλείνοντας να πω ότι εάν υπήρχε η βαθιά επιθυμία θα είχα κάνει ένα παιδί. Αλλά πραγματικά δεν το θέλησα ποτέ και δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Δεν είμαστε πλασμένοι όλοι οι άνθρωποι για να κάνουμε παιδιά».



Ο σύντροφός της είναι νεαρότερος και κατάγεται από τη Βουλγαρία

Όσο τον έρωτα; Η Καρυοφυλλιά παραδέχεται ότι έχει ζήσει έντονο ερωτικό πόθο, και μαζί του βέβαια το τίμημα του μεγάλου πόνου και απόγνωσης. «Υπήρξαν στιγμές που εξαιτίας του σχεδόν βυθίστηκα σε κατάθλιψη. Ήμουν δυστυχισμένη. Έβαλα, όμως, μπροστά τη λογική κι άφησα τον χρόνο να απαλύνει την πληγή, σκεπτόμενη ότι μετά την καταιγίδα θα έρθει η γαλήνη. Ότι θα συναντήσω κάτι άλλο που θα δώσει ξανά ομορφιά στη ζωή μου».


Και πράγματι αυτή η συνάντηση ήρθε και είχε τη μορφή ενός μικρότερου σε ηλικία οικονομικού μετανάστη από τη Βουλγαρία. Με τον Κρις Ραντάνοφ, όπως ονομάζεται, είναι εδώ και πολλά χρόνια μαζί. Σε μια σπάνια για την ίδια αναφορά στη σχέση τους, η Καρυοφυλλιά είχε πει ότι «η ζωή μού χάρισε φως. Έχω την τύχη να μοιράζομαι τα τελευταία χρόνια μου με έναν υπέροχο άνθρωπο. Μου συμβαίνει κάτι που πάντα ονειρευόμουν: ζω μια σχέση που μου προσφέρει μια ισορροπία γλυκιά, ήρεμη, μια σχέση όπου πραγματικά ο ένας σέβεται τον άλλον και του δίνει χώρο, όπου υπάρχει αγάπη, κατανόηση, συμπόρευση». Μιλώντας μάλιστα παλιότερα στο περιοδικό «antivirus», το οποίο απευθύνεται -ως επί το πλείστον- στην ελληνική gkay κοινότητα, δίχως να αναφέρει το όνομα του συντρόφου της, η Καρυοφυλλιά παραλλήλισε κατά μία έννοια τη ζωή της με το gay lifestyle, το οποίο δεν είναι αποδεκτό απ' όλους στην κοινωνία μας και συχνά κατακρίνεται.


Συγκεκριμένα, στην ερώτηση «Αν ήσουν λεσβία, θα επέλεγες να το πεις δημόσια;» η διάσημη ηθοποιός απάντησε ως εξής: «Είμαι άνθρωπος που δεν μου αρέσει να μιλάω για την προσωπική μου ζωή. Ως straight γυναίκα, ζω κι εγώ μια ζωή που δεν είναι ακριβώς μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες που επικροτεί η κοινωνία. Δηλαδή δεν είμαι παντρεμένη, έχω ένα σύντροφο που είναι νεότερος, και μάλιστα μη Ελληνας. Είναι μετανάστης οικονομικός. Αυτά τα λέω γιατί ενδεχομένως είναι γνωστά. Δεν θα κατονομάσω τον σύντροφό μου εύκολα. Δεν θα βγω να φωτογραφηθώ μαζί του. Γιατί ξέρεις κάτι; Από ένα σημείο και μετά χάνεται η μπάλα. Παίρνει μια μεγάλη έκταση, που περνάει στον χώρο του κουτσομπολιού και στον χώρο του ξεπουλήματος».



Ποιος είναι ο Κρις Ραντάνοφ

Ο Κρις Ραντάνοφ ήρθε στη χώρα μας από τη Βουλγαρία ως οικονομικός μετανάστης, αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του να γίνει ηθοποιός. Έτσι, αφού έδωσε εξετάσεις στο υπουργείο Πολιτισμού, σπούδασε υποκριτική στη σχολή Ιασμος και κατόπιν μπήκε δυναμικά στα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας. Κάποια στιγμή γνωρίστηκε με την Καρυοφυλλιά και, παρά τη διαφορά ηλικίας που τους χωρίζει, γεννήθηκε ένας δυνατός έρωτας. Σε συνέντευξη που έδωσε παλαιότερα, μιλώντας για την απόφασή του να αφήσει την πατρίδα του, ο Κρις αποκάλυψε ότι ερχόμενος στην Ελλάδα άρχισε επιτέλους να ζει μια φυσιολογική ζωή.


Ο Ραντάνοφ γνώρισε τον πατέρα του σε ηλικία 14 χρόνων, καθώς ήταν φυλακισμένος με το κομμουνιστικό καθεστώς, παράλληλα με το σχολείο ήταν και παλαιστής, τελείωσε σχολή τεχνικής ενέργειας, έκανε για δύο χρόνια το στρατιωτικό του με πολλά καψώνια και ξύλο για το τίποτα, δούλεψε ως εισπράκτορας και αργότερα λόγω σωματότυπου και ως πορτιέρης. Βρίσκεται να δουλεύει για λογαριασμό του υπόκοσμου, μια... καριέρα που λήγει στα 28 του χρόνια, όταν θα καθηλωθεί στο νοσοκομείο με σπασμένα σαγόνια. Η μητέρα του, που στο μεταξύ έχει έρθει στην Ελλάδα, θα του φτιάξει τα χαρτιά για να τον φέρει εδώ το 2001. Δούλεψε στα Goody’s, άρχισε να μαθαίνει ελληνικά και σιγά-σιγά αρχίζει να κάνει το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα: να γίνει ηθοποιός. Και λίγο αργότερα θα γνωρίσει και τον έρωτα στο πλευρό της ντίβας του ελληνικού θεάτρου Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη.



«Ορκισμένη» ενάντια στον γάμο

Παρά τα χρόνια που είναι μαζί με τον Κρις Ραντάνοφ, η ηθοποιός εμφανίζεται αντίθετη στο ενδεχόμενο του γάμου. ««Στη ζωή μου πάντοτε πρωταρχικό ρόλο έπαιζε ο έρωτας. Ήξερα όμως πως δεν κρατάει για πάντα. Δεν ήθελα, λοιπόν, μια τέτοια δέσμευση σαν τον γάμο. Τον θεωρούσα πάντοτε μια κοινωνική σύμβαση. Συνήθως έβλεπα γύρω μου γάμους αποτυχημένους, ανθρώπους εγκλωβισμένους μέσα σε ένα πρέπει. Είτε επειδή υπήρχαν παιδιά, είτε επειδή υπήρχε η οικονομική εξάρτηση του ενός από τον άλλον», είχε δηλώσει στο περιοδικό People.


Όταν μάλιστα δημοσιεύματα του Τύπου την ήθελαν πέρσι να πραγματοποιεί πολιτικό γάμο, η ίδια -αφού πληροφορήθηκε για το «ευτυχές συμβάν» μέσω φίλων- διέψευσε τις ανυπόστατες φήμες, δηλώνοντας αδυναμία να αντιληφθεί πώς είναι δυνατό να κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο.
 

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Η Ενημέρωση στην Ελλάδα και τoν Κόσμο