1. Επειτα από τη Χρυσή Σφαίρα, τον Μάικλ Κίτον περιμένει πιθανότατα ένα Οσκαρ
3. Εκπληξη η υποψηφιότητα της Ρόζαμουντ Πάικ («Το κορίτσι που εξαφανίστηκε»)
4. Ο Στιβ Καρέλ του «Foxcatcher» είναι το δεύτερο φαβορί πίσω από τον Κίτον
5. Τις περισσότερες υποψηφιότητες συγκέντρωσε το «Ξενοδοχείο Grand Budapest»
6. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στις υποψηφιότητες ο Μπράντλεϊ Κούπερ («Ελεύθερος σκοπευτής»)
7. Το ρωσικό «Λεβιάθαν» έχει τις περισσότερες πιθανότητες για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας
Οι βασικές κατηγορίες
Ηρθαν και οι υποψηφιότητες για τα 87α βραβεία Οσκαρ και το πρώτο που έκανε την όποια έκπληξη ήταν οι απουσίες. Γιατί, για παράδειγμα, απουσιάζει ο τιτάνας Τίμοθι Σπολ, που και βραβείο στις Κάννες πήρε και τιμήθηκε εξίσου από την αμερικανική κριτική; Η απάντηση έχει να κάνει με το μικρό κύκλωμα διανομής που ανέλαβε τον «Κύριο Τέρνερ», την ταινία του Μάικ Λι στην οποία επιδίδεται σε ένα πραγματικό ερμηνευτικό ρεσιτάλ - η οποία μαθαίνω πως συνεχίζει να προβάλλεται με επιτυχία στις ελληνικές αίθουσες. Δεύτερη έκπληξη, κι αυτή αρνητική: η απουσία του «Interstellar» από τις βασικές κατηγορίες. Δεν άξιζε μια θέση ανάμεσα στους υποψηφίους για το Οσκαρ σκηνοθεσίας ο Κρίστοφερ Νόλαν;
ΕΞΩ ΚΑΙ ΤΑ LEGO. Ας είμαστε ρεαλιστές όμως: προφανώς και έπρεπε να υπάρξει μια κάποια προώθηση του Μόρτεν Τάιλντουμ για το «Παιχνίδι της μίμησης»: το έχουμε πει, η ελεημοσύνη, έτοιμη να αποθεωθεί από ένα ενοχικό δυτικό κοινό, φέρνει βραβεία. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο «σφηνώθηκε» στην οχτάδα των κορυφαίων ταινιών το «Σέλμα», μια ιστορική αναδρομή σε μια σημαντική (για τις ΗΠΑ) νίκη του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού πληθυσμού. Εξω επίσης από την κατηγορία κινουμένων σχεδίων έμεινε μία από τις καλύτερες animation ταινίες των τελευταίων ετών, το «The Lego Movie». Λέτε να έφταιξε το μήνυμά του εναντίον των πολυεθνικών; Αδικημένη θα πρέπει να αισθάνεται και η Τζέσικα Τσαστέιν με τέσσερις πολύ δυνατές φετινές ερμηνείες, που δεν βρήκε θέση ούτε στον πρώτο ούτε στον δεύτερο γυναικείο ρόλο.
ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ. Υπάρχουν όμως και θετικές εκπλήξεις, όπως αυτή της συμμετοχής της υπέροχης Μαριόν Κοτιγιάρ για το φιλμ των αδελφών Νταρντέν «Δύο ημέρες, μία νύχτα», ενώ ο Αλεξάντερ Ντεσπλά βρέθηκε δύο (!) φορές υποψήφιος με τη μουσική που υπέγραψε για τα φιλμ «Το παιχνίδι της μίμησης» και «Ξενοδοχείο Grand Budapest». Το τελευταίο σάρωσε στην κυριολεξία, με εννέα υποψηφιότητες. Ισως να μην πάρει και κανένα, αλλά ο Γουές Αντερσον έχει κάθε λόγο να χαίρεται. Η τελευταία του δουλειά (που δεν είναι η καλύτερή του, απλώς η πιο εντυπωσιακά στημένη - και πιο εμπορικά πετυχημένη, κάτι που έπαιξε βασικό ρόλο) τον επαναφέρει δυναμικά στο προσκήνιο και με τις μετοχές του ανεβασμένες είναι σε θέση να επιλέξει ό,τι αυτός επιθυμεί. Κρίμα όμως που έμεινε απέξω ο Ρέιφ Φάινς - τόσο καλός στην κωμωδία!
Σημειώστε πως το ελληνικό κοινό δεν έχει δει κάποια από αυτά τα φιλμ (εκτός από όσους τις κατέβασαν διαδικτυακώς) - αν και σύντομα θα προβληθούν τόσο το «Birdman ή η Απρόσμενη αρετή της αφέλειας» του Αλεχάντρο Ινιαρίτου, με τον Μάικλ Κίτον (αξίζει να το πάρει!), όσο και το εκπληκτικό «Χωρίς μέτρο» που τσίμπησε πέντε υποψηφιότητες, ανάμεσά τους και αυτή της καλύτερης ταινίας.
ΦΑΒΟΡΙ ΕΚ ΡΩΣΙΑΣ. Oσο για τα σίγουρα στοιχήματα, τι να σας πούμε, είναι νωρίς ακόμη. Αν και, προσωπικά, τα λεφτά μου θα τα έπαιζα στο «Λεβιάθαν» του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ που νομίζω πως έχει σίγουρη τη νίκη σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πεντάδες στη λίστα: δίπλα του φιγουράρει τόσο η «Ida» όσο και οι σπονδυλωτές «Ιστορίες για αγρίους» (μαζί με το «Τιμπουκτού» από τη Μαυριτανία και το «Mandariinid» από την Εσθονία. Τα υπόλοιπα στις 22 Φεβρουαρίου, οπότε και η απονομή των Οσκαρ.
